bugün

(bkz: yobaz ve zeka)
öyle demiyoruz ya.

öyle dememize gerek te yok zaten; fikrimizle, davranışımızla, adabımızla, sevgimizle bunu belli ediyoruz.

ülke batarken canımız yanıyor mesela. bazısı gibi "bnne ekmek dolarla alınmıyor .s.s" demiyoruz. bir dönemin yüce insanlarının canlarını verip kurduğu vatan için canımız yanıyor. kendini feda eden bir insanın askerleri olduğumuz için.
ülke ilerlemezken daha çok canımız yanıyor. bir zamanlar savaşa giden kadınların şimdi erkek elinde öldüğünü görünce canımız yanıyor. toprağımız kâfir dediklerinizin avcuna bırakılınca canımız yanıyor. gençler gençliğini bilmediğinden canımız yanıyor.

bilmem neci başka bir kadının fanatikliğini, cehaletini gördükçe; gelecekten korkuyoruz.
neden biliyor musun? niye korkuyoruz?

geleceği yönlendirecek güce sahip olan kadın; gerçek bir lidere ağzına geleni söyleyebiliyor çünkü. saygısı oluşmamış. sevgisi zaten ezelden yok. öyle kadınlar yüzünden parmak kadar çocuklar berbat bir zihinle büyüyor. gelecek karardıkça kararıyor.

Atatürk alınabilecek en güzel rol modeldir. keşke aklınız dalga geçmede olmasaydı da anlasaydınız.

ayol diyip kırıtırken bile sizden daha adamdır bazı kadınlar. dilerim çoğalırız. ihtiyacımız var.