bugün

yeni bir ofis açtığımda kalem bile almadan ilk önce atatürk portresi alırım ofisime. asarım en güzel köşesine. yalnız amaç onu putlaştırıp tapmak falan değil. zaten kendimi öyle kemalist falan diye kalıplara da sokmam.

eski ofisim:
görsel
yeni ofisim:
görsel

ben sadece seviyorum bu adamın yüzünü görmeyi. yapacağım herhangi bir işte başarısız olma ihtimalimi düşündüğümde aklıma atatürk geliyor. atatürk neler başarmış sen boktan bir işi mi başaramayacaksın diyorum kendi kendime...