artık sözlükte pek yazası gelmemek

Çekiç kafalı köpek balığı gibi hissetmekten ötürü gelişen devinmeme isteği. Günde 60-70 entry girerken şimdi sözlüğü açası bile gelmemek. Süslü sözlük yazarlığım onaylansa da oraya gitsem.

bir durum. yazanlara saygım var, bazen güzel şeyler de çıkmıyor değil, bozuk saatin günde iki kere doğruyu göstermesi misali. ama nedense artık benim pek yazasım gelmiyor. mutlu olmak veya olmamak meselesi değil bu. bir şey koptu sanki. samimiyet koptu, sıradanlık, bayağılık geldi. bilmiyorum. bi ara deli gibi yazıyordum. şimdi hayret ediyorum. deli gibi dediğim misal, saat 00:00'ı geçtiğinde o gece entry girmezsem ölecek gibi hissediyordum. düşünün, işsizliğin etkisi de büyüktü tabii. şimdi değişti. aslında hayatımda birçok şey yine eksik. şu dünya düzeninde hangi şey eksik değil ki zaten. yine de yazılanları okuyorum. bazen hadi şuraya ekliyim bir şeyler diyorum ama yok geri gidiyor heves. her şey de olur biraz hani. keyif aldığın bir şeyin eskisi gibi olmasını denerken bile olmayacağını bilirsin ya hani. bu durum çok boktan. bu boktanlık yavaş yavaş yaş'ın artık bir yere atlaması demek.

Sözlükte goygoycu üç beş tip var. Onlara uyalım diyorsun. Ama onda da dibi göremiyorsun. Seviyeyi belirli bir noktaya kadar düşürebiliyorsun. Yani yetişemiyorsun. Tatsız tuzsuz ekmek gibi.