arkadaşlarını imf sanan insan

arkadaşlarına sürekli borç takandır. kendisinin taktığı borçlarla bir dağ oluşturmaya çalıştığı düşüncesini aklınızdan geçirebilirsiniz:

+abi yarın manitayla buluşucam bu gece para harcamayayım çeksene beni
-olm yine mi ya yemin ediyorum ben olmasam o ilişki yürümez
+abi öyle deme ya bak alınıyorum
-lan alınıyorsun da her yerde en çok sen yiyip içiyorsun (burada küfür geçebilir)
+para benim param değil mi olum ?
-(içten bir hassiktir) anladım kardeşim. çok açıldın bak dikkat et kendine...

ya yüzsüz arkadaştır ya da aşırı samimi arkadaştır.

her iki ihtimalde de soyguncu olan arkadaştır.

toplu bir organizasyon planlanır. Biri bir yere gitmeyi önerir, sonra her kafadan bir ses çıkmaya başlar. 'bence buraya gideliieem', 'şuranın müzikleri çok kuuull' gibi. Ve işte yavaş yavaş kahramanımızın istediği ortam oluşmaya başlamıştır. O laf kalabalığı arasında, 'beyleeerrr, yalnız bende para yok. çekersiniz beni.' der. 'ayıp ediyosun be oluumm' geçiştirmeleri yapılarak mekan konusu tartışılmaya geri dönülür. Kahramanımızın istediği olmuştur her zamanki gibi. Onun türü artık 'beyler, bende para yok yalnız' dır artık.

yunanistan olmaya aday kişidir.