ara sıra gelen sanki boşa yaşıyormuşum hissi

Bu aralar cok kez gelen his.

ilerisi depresyon yaratacak olan histir. Zaman zaman herkese uğrar.

Aşırı derece de sıkılmayla başlayan histir.

Olm bak kaç gündür acayip sıkılıyorum diyorum sallamıyorsunuz.

ara sıra gelse yine iyi bazen hiç gitmek bilmeyen histir.

biliminsanları sayısız galaksilerden bahsediyor. bu tarz videolar izlerken bu galaksilerin ne denli küçük resmedildiğini görüyoruz. insan daha küçük olan dünya gezegeninde bir toz tanesi kadar bile yer kaplamazken, uzay göz önüne alındığında , insan oldukça değersiz görülüyor.

bu durum düşünüldüğünde , dünyanın en çalışkan , en zengin, en üretken adamı bile olsan uzay-zaman kavramında yerin yok denecek kadar az .

gösterdiğin performans ne olursa olsun , çok küçük kalacağı için , bu hissi sıkça yaşaman oldukça büyük ihtimal.

egolarımız büyük, gerçekte çok küçük yaratıklarız ve evet boşa yaşıyoruz.

öldüğünde hiç olacaksın, şimdi hiç olduğunu inkar etmek neden?

Sanki değildir.
O gerçek bir histir.
Sadece Yediremiyorsundur.

görsel

Biraz bekleyince geçer. Hayat o kadar da kötü değil.

yarım işleri tamamladığında geçen histir.

Tam aradığım başlık. Çalışıyorum çalışıyorum kazandığımla bir şey yapıyorum mutlu olacağım sanıyorum yok olmuyor. Doymamışlık mıdır nedir anlamadım. Gün normal geçiyor ama bakıyorsun bomboş yaşıyorsun.

Ara sıra, özellikle bu aralar sık sık hissettiğim şeydir. Hayatım bir kısır döngüymüş gibi geliyor. Hedeflerim, hayallerim vardı. Biliyorum çok çalışıp, didinip ulaşacağım hepsine ama sonra her şey sıradanlaşacak. Bu kısır döngü hep böyle devam edecek. Kendi sınırlarımı kaldırıp, çılgınca şeyler mi yapsam acaba diye düşünüyorum bazen, Çok fazla anlam yüklemeden her şeye...

iki sorum var:

ara sıra mı? sanki mi?

tşk.

bu sıralar çokça yaşadığım histir kendileri.bir saat önce bisiklete binerken gözlerimi kapatıp ben ne için yaşıyorum ki diye düşünüyordum,taki gözlerimi açıp kendimi yerde bulana dek.cevabımı böylece aldım.acı cekmek için yaşayanlardanmışım meğer :(

hiçbirimizin bu dünyaya geliş amacı yok zaten. o kadar ki gelmemiz gerekiyordu, geldik. bişey arama kafayı yersin. sana verilen bir hayat var mümkün olduğunca güzel yaşamak için çabala işde. artık ne kadar yaşamaksa.

Şu temmuz ayı bi an önce bitmezse hissetmeye devam edeceğim histir.

genelde emek verdiğiniz bir işten umduğunuzu bulamadığınızda zihninizin derinliklerde gezinmeye başlayan histir bu. neyse neyse zaman her şeyin ilacı değil mi?

keşke ara sıra gelse dediğim histir.

Tam olarak boşa yaşamak değil belki ama yaşadığım anı değerlendirememek ya da “şu da olsun, hadi bu da bitsin geçecek” hissidir o. Hep bir şeylerin yoluna girmesini beklemekten yaşadığımız anın kıymetini bilemiyoruz..

Benden ara sıra giden histir.

Ait değiliz bir yere, ne kadar sövsek de boş işte. Anasını sikiyim böyle işin.

özelliklede bir işe sahip olmayan yazar beyanı.

bazenler çoğalıyor bazen.