bugün

3 yıl önce . öyle boktan bir gündü ki anlatamam. sonuçları aldık ve kanser olduğunu öğrendik. (hani çayı karıştırırken bir damla çay damlar yanarsınız ya hah işte tam öyle bir şey) işte o yanmayı tüm vücudumda yaşadım. sonra dizlerim tutmadı birden. boğazım o kadar düğümlenmişti ki at vardı sanki at! hissizleştim birden duyularım kapandı. ama o an annem bana göz yaşlarıyla bakıyordu. birden kendime geldim ve gittim yanına, iyice sarıldım atlatacaz bu illeti güçlü ol ben yanındayım dedim. iyi ki varsın dedi. halbuki boğazımda hala at vardı ve hiç iyi değildim ama inandı bana güçlü olduğumuza.

(bkz: ağlamaktan yazamıyorum amk)
annenin akapeli olduğunu öğrenmek kadar kötüdür.

geçmiş olsun.
zorla her gün çörek otu yemesini istemeyle düzelme sürecinin başlamasını başlatma vesilesine gark olacak durumdur.
Düşünmesi bile son derece trajik olan, düşmanımın bile başına gelmesini istemeyeceğim olay.
yıllar sonra kızım ve oğlum "annem niye öldü baba" diye sormayı akıl ettiklerinde açıklamak zorunda kalacağım ve çocuklarımın içinde olacağı durum.
berbattı.
Bu benim basima 2006 yilinda universitedeyken gelmisti. Dunya basima yikildi. Kardesim daha 8 yasinda. Ona mi yaniyim kendime mi. Hic dusunmemisim ki annemsiz naparim. Her şey için b plani yapmayi aliskanlik haline getiren ben bu konuda eli kolu bagli aptala donmus oturuyordum. Aglamak mi? Sustum mu bir gece sanki. Dunya bir yana annem bir yana bunu bir kere daha anladim.

Sonra mi... yendi annem illet hastaligi. Cok iyi simdi. Allah benim omurlerimden de ona versin. Cunku o olmazsa ipi kopan tesbih gibi dagilir gideriz hepimiz.

Allah kimseye genç yasta anne acısı yaşatmasın.
Anneyi bilmem de babayı biliyorum. Çok ufak olduğum için de kanser ne diye kendi kendime sormuşumdur mutlaka. Sorunun cevabını bulmam çok uzun sürmedi. Öldüren bi şey olduğunu mezarın başında salak salak mezara bakarken anladım. Unutmadığım, unutmayacağım bi' olaydır.
hı hı. çok iyi biliyorum ben de.
onu kaybedene kadar da hiç unutmadım.
Baba ablayla telefonda konuşurken, ablanın "baba annem kanser" demesiyle öğrenmiştim ben. Zaten o sırada aileye hiç uğramamış ve hep filmlerden bildiğimiz kanser birkaç defa tekrarlanıyor kendiliğinden kulaklarınızda. Kabullenmeme yolunu seçtim bir süre, ama en iyisinin kabullenmek ve çabalamak olduğunu anladım. Herkes yatardı, yine herkes yatağında ağlardı. Sonra o da geçti.

Ben şimdi de unutmayı seçmişim sanırım. Ama eğer yaşayan varsa yalnız olmadığını öğrenmesi adına bir katkım varsa, biraz daha iyi hissedecekse ben de Mutlu olurum. Annem çok şükür iyi, ama tabii ki çoğu kanser hastası gibi sürekli risk altında. Umarım bu yazıyı hiç kimse yalnız olmadığını bilmek için okumaz; ama her zaman umut var. Kendinizi bırakmayın, destek olun anneciğinize.

Tanım: yaşanabilecek en büyük imtihanlardan biridir.
Bu başka bir şey 100 kere silip tekrar yazdığım şu satırları ve kelimeleir toplayıp yazmak için defalarca uğraştım artık yorgun değilim olduğum hali tanımlayacak kelime bulamıyorum annem kanser hemde 3. evrenin sonu sadece yazmak için yazıyorum insani bir eylem ya dayanımıyor insan dışarda herkes beni duygusuz sansın annem bile ama yapacak bir şeyim yok ona durumu hissettiremem yarabbim ne büyük bir acı dayanamıyorum artık.
Imkaniniz varsa kübaya götürün...
çok büyük bir yıkım sebebi, üstelik güçlü olmak gerekir.

her gün acaba son günü mü diye düşündürür, belki gizli gizli nefes dinletir. ancak onun moralini hep çok iyi ve yüksek tutmak gerekir, çok zor durum allah yardımcısı olsun bu durumda olan herkesin.
yıl 2011, annemin rahim kanseri olduğunu öğrendik , yaşıda daha gençti 49 du öğrendiğimizde ,2013 kasım ayında kaybettik allah günahlarını affetsin .
allah annelerimizi korusun.sağlık dilerim yazar ,annenize.allah yar ve yardımcınız olsun.diyecek cümle bulamıyor insan.
cerrahpaşa gibi ne idüğü belirsiz hastanelere güvenmemeyi öğrenmeye başlamak demektir.
2014 un sonlarına doğru annemin göğüs kanseri olduğunu, daha doğrusu başlangıç aşamasında olduğunu öğrendik. önce ameliyat oldu, daha sonra ise kemoterapi aldı düşük dozda ayda 1 kere, toplamda 4 adet. daha sonra ise ışın tedavisi. annem psikolojisi zayıf bir insandır, hemen etkilenir herşeyden. tabi saçları dökülünce de kaldıramadı bu durumu. biliyorduk böyle olacagını ve psikolojik destek almasını sağladık, bir sürü psikoloğa götürdük. hala da eksik etmeyiz psikolojik destegi. Annem çok şükür şimdi iyi, nazar değmesin daha da iyi olur inşallah. şu an içerde oturuyor, televizyon seyrediyor. saçlarıda eskisinden daha uzun ve daha güzel.. Fakat bu süre zarfında "sevginin gücü" nü anlamış olduk. çünkü annemi ayakta tutan şey, ona olan sevgimizi daha net göstermemizden geçmişti. ona vakit ayırıyorduk, ona durmadan sevgi sözcükleri kurup, sevip, okşayıp, öpüyorduk. motivasyonunu hep yüksek tutuyorduk. hala da öyle yapmaktayım ben, erkek halimle neredeyse bütün ev işlerini yapıyorum. okul, ev, iş hepsini bir arada götürmeye calısıyorum. belkı cok fazla yoruluyorum ama şikayet etmiyorum kesınlıkle. çünkü sevdiğim ilk kadın, yani annem yanımda. ona olan sevgimi gösterebildiğim için çok mutluyum.
Sevdiklerimizin kıymetini bilelim dostlar. ve onlara geç kalmayalım.
Maalesef kötü bir piyangonun size çıkmasıdır başkası değil.
Kendinizin ve sevdiklerinizin kıymetini bilin.gündelik tasalardan biraz arınıp ara ara anın keyfini çıkarın. .
Allah acil şifalar versin.
Allah acil şifalar versin.
allah şifa versin okurken içim eridi.
Allah'tan acil şifalar diliyorum. Bazen bu tür imtihanlar aile bağlarını daha da güçlendirir. Ardında, nasıl güzelliklerin saklı olduğunu bilemezsiniz. Güç ve sabır sizinle olsun.
Allah acil şifa versin kardeşim. Allah tüm anneleri korusun.
çok ağır bir sınavdır.

hatırlanması gerekenler

her kitlenin özelliği iyi huylu kötü huylu olup olmadığı ne tür bir tedavi protokolü uygulanacağı takip eden hekimiyle görüşülüp öğrenilmeli.

tedavi aşamasında çökkünlük olabileceği için gerektiğinde hekiminin onayıyla multidisipliner çerçeveyle ruh sağlığı alanında profesyonel destek alınmalıdır.

hayatının düzeni sürdürülmeli yapabildiğini yapabilmesi desteklenmelidir. işlevselliğini koruyup sürdürebildiği sürece hayata bağlılığı yaşam enerjisi de yükselecektir. moral ve hayata bakış açısı ilaç kadar önemlidir.

şifa ve sabır diliyorum.
Geçen sene halamın meme kanseri olduğunu öğrendik. Annemde de 8 9 adet kist vardı. Kaç senedir kontrole gitmiyordu. Sanki bilirmiş gibi başına gelecekleri korkuyordu.
Gittik doktora. Ultrasonu çekilirken annemin yanında : " çok kötü , korkunç , ne kadar büyük!" Gibi şeyler söylemişler . Anlayacağınız gibi "tümör " için. Tümör oluşmuş.

Şüphe seviyesi 4c idi. Oldukça şüpheli yani. 3. Derece kanser teşhisi koyulan halamın bile ultrason risk seviyesi 3b idi. Annem şoka girdi. Kendisini ifade edemedi.
Doktora çıktık, ultrasona bakıp , annemi daha da tedirgin edecek cümleler kurdu " hemen gemileri yakmayın " dedi üstüne de. Dünyanın en çirkin adamıydı o , o an gözümde.
Başka hastaneye gideceğiz , dedim.
Öyle de yaptık. Hıçkıramadan ağladım geceleri. Biopsi yapıldı. Annem biopsideyken de sıvıları ve parçayı alan personeller başında "ıyy çok iğrenç" gibi şeyler soylemişler çıkan sıvı için. Neyse bunca adi insandan sonra anneme melek gibi bir doktor seni gelmişti. Çokta iyi bir cerrahtı. Sonuçları alıp gittiğimizde doktor , anneme : " sen nasıl geldin?" Demişti. Yani tam başında yakaladık, dedi. Biz bir rahatladık. Darısı tüm kanser hastalarının başına. Umut doldum bir anda. Annemde rahatladı. Ameliyat tarihi verildi. Yattık hastaneye. Ameliyatla tümör alındı. Belirli bir süre geçince de radyoterapi başladı. Tam 1 ay da o sürdü. Kemoterapiye gerek görülmedi. Şimdilik iyiyiz. Ama bu kanser öyle bir hastalık ki hem yaşayan hem çevresindekiler için bir kabus. "Tekrarlar mı? Yayılır mı? iyileşir mi?" Başka bir organda çıkarsa? " hepimiz risk altındayız, gibi sürekli zihnimize işleniyor. Çevremde o kadar çok kişinin anne babasında var bu illet. Halam da şimdilik iyi annem de. Ikisi içinde hep tedirginiz.

Erken teşhis edildiğin de iyileşebilecek bir hastalık gibi. Ben de hala inanamıyorum annem iyileşti mi? Iyileşecek mi? Hiç bilmiyorum. Kanserin çaresi bulunsa . Ah bir bulunsa ! Çok kötü bir hastalık bunu biliyorum. Çok acı verici bir hastalık. Özellikle bazı kanser türleri... allah hepsinin yardımcısı olsun.