annenin akbilini kullanmak

yas on yedi, universiteye yeni kayit olunmus, hazirlik sinifinin yolu tutulmustu. ben inek gibi ingilizce calisirken, abiler, mini etekli ablalari arabaya yaslayip biraz birbirlerine surtundukten sonra arabaya atip kampusten pati cekerek cikiyorlardi. mini etekli abla arabaya binerken kacmaz bir firikik veriyordu, haliyle ortam ayni amerikan filmlerindeki gibi lan, superdi. ney bu onemsiz detayi gecelim. malum yas on yedi. henuz ozgurluk yok elimizde, pasaport babada, kimlik annede yasiyoruz. gaza geldim, "on sekiz olur olmaz ehliyet alinacak!" dedim.

zaman gecti mayis ayi geldi, ben on sekizinci yasimi kutladim. o gunu hic unutmam, bir cumartesi gunuydu ve ev bostu. paintitblack ve liseden bir kiz arkadasla beraber odamda yere oturmus ruhlar alemini ziyaret edecektik. * ama vaz gectik, koridorda birbirimizi omuzlarda tasiyarak kosmayi denededik, tepindik, tepistik falan. ertesi aksam da aile ile bir parti ayarladik. babam artik yetiskin oldugumu soyledi, fakat ben bunu dus ahizesini adamakilli kullanmaya basladigim on birinci yasimdan beri biliyordum. kendi pasaportumun olacagini soyledi, sevindim. pazartesi gunu sinifima gittim, arkadaslarim bana pasta hazirlamislardi, sevindim yine. e daha ne ki, 7-8 aydir taniyoruz birbirimizi. oyle pastaydi, icecekt, ingilizceydi, yurtdisiydi derken konu ehliyete gelmisti. aslinda bu uc gunun ortak noktasi ehliyetti. beynimde simsekler cakti, gecen donemin basinda aldigim aragazini hatirladim "on sekiz olur olmaz ehliyet alinacak!".

yazin gelmesini bekledim, geldi. tatil, festival, bilgisayar derken bitti ibne yaz. ehliyet yatti. e bir dahaki yil alirim dedim, ne olacakti ki. yine yaz geldi, yine yaz bitti, yine ehliyetten haber yoktu.

yas yirmi ikiye geliyor. halen ehliyet almadim. yanliz sunu anladim ki usengecim, zira yuz metre ileride yetkin surucu kursu var, ve kicimi kipirdatmiyorum. beni taniyanlar bilir, uc acili, tam yatabilen padisah koltugum var bilgisayarimin basinda. boyle sinavlar, bar falan nadiren kalkiyorum. evden cikarken annem arabasinin anahtarinin yaninda duran akbilini veriyor bana. bir ara o da gaza getirmeye calistiydi beni ehliyet konusunda ama gel de gotume anlat, kalkmiyor yavsak.

"hadi ehliyet almadin anladik zeki ama tembel ayyasin tekisin, neden annenin akbilini kullaniyorsun da kendine cikartmiyorsun bi tane" derseniz, yine "usengeclik be hocam" diyecem.

evet bu bir usengeclik. yasitlarim ralli sampiyonu * oldu; ama ben etrafta "millet babasinin arabasini alir, ben annemin akbilini aliyorum" diye espri yapiyorum. ilk zamanlar kolmikti de simdi bilmiyorum ya. neyse bu yaz alirim belki.. hem 78 model camaro hastaligim var bir kac yildir, bi filmde gormustum, belki yine gaza gelirim.