bugün

güzel yurdumdaki takım tutan 10 annenin yaklaşık 7si fenerbahçelidir. nedenini tam çözememekle beraber renklere ya da "kanarya aman ne güzel kuş" diye sempati duyulmasına bağlıyorum.
diğer bir istatiksel gerçekse bu 7 annenin 7si de kendini fanatik fb li olarak görür. her derbi de size artistlik yapar, iddia eder, huzur bozar * *.
artistlik yapan anneye ağzının payını vermek ve aslında kendisinin fanatikliğin yakınından bile geçemediğini belli etmek adına basit bir sual yöneltilir.

-"takımı saysana..."

hemen gaza gelen anne bir hışımla cevap verir : "1- rüştü.." ardından uzun bir sessizlik oluşur ve malum cümle söylenir:

-"evet anne..devam et..."
-"....",
"olsun yine de fenerbahçe türkiye'nin en iyi takımı"
-"peh..."

sonuç ve tanım bir arada: tam anlamıyla kolpadır. yoktur böyle bir şey. yine de genelleme dışı annelerin hürmetle ellerinden öpüyorum.
Bu annelerin ilk 11'i sayabilme yetenekleri de vardır.Ayrıca bu annelerin fb* fanatikliğinin sebebini 1960-1970 yıllarındaki türk filmleriyle*** doğrudan alakası vardır.
baba eğer galatasaraylı ya da beşiktaşlıysa tamamen babaya muhalefet olmak için oluşan fanatikliktir.
(bkz: anne sevgisi)
(bkz: annelerin fenerbahçe fanatikliği)
Beşiktaşlı olan babanın fener-Beşiktaş macında anneye Beşiktaş yenerse 250 lira sözüne kadardır. Bunun üzerine anne kisimiz mac boyunca Beşiktaş'a dua eder.
annemin fanatikliğidir.

baba galatasaraylı bense aksine fenerbahçe liyimdir, annemin etkisinin olduğu kadar da en göz önünde olanı sevememe huyumun bir sonucudur. mâlum o zamanlar kupa kaldıran ekip galatasaray dı; ama fenerbahçe beni daha çok cezbetti.
fenerbahçeli evlada sahip annedir. her maç duasını da eder, gol atınca evladıyla beraber mutlu da olur, gol yiyince evladını da teselli eder. fenerbahçeyi sevmesindeki etken evladıdır.

onların fanatikliği günümüz insanın fanatikliği gibi fransız takımı, 6s, ezik, kümede kal muhabbetlerinden ziyade kendi takımının başarı veya başarısızlıklarıyla sınırlıdır. yenerlerse mutlu olular, yenilirse evlatlarını teselli ederler.

rakip takımı tutan annelerle ağız dalaşına girmezler. bir çoğunun aklına sadece maç olduğu zaman gelir takımları. asla rakip takımla uğraşmaz, fanatizimden holiganizimden uzak masumane bir sevgidir.

edit: bu yazılanlar galatasaraylı bir anne ya da beşiktaşlı, diğer herhangi bir takımı tutan evlada sahip anne için de geçerlidir.
lefterli, can bartulu fenerbahçeyi izlemiş annelerdir.
baba ve çocuklar galatasaray'lıdır.