bugün

birtakım firmaların ve kuruluşların 3 kuruş menfaat sağlamak için yaptıkları yavşaklık.
annesi olmayan milyonlarca insan var.
sizin anneler günü için yaptığınız reklamlarda o insanlar neler yaşıyor hiç düşündünüz mü?
her halta duyar kasanlar, neden bu konuda dikkatli davranmıyorlar?
bugün de delirtmişlerdir şahsımı. mezardan mı uçurayım pegasus?
görsel
kapitalizm bu.
kim neye hassas, kimin durumu ne düşünmez.
umrunda da olmaz.

sadece parasına bakar.
bu amaç uğrunda sömürebildiği tüm duyguları sömürür.
Bugün bir hocamızın da, özellikle küçük çocuklara bununla ilgili etkinlik yaptırdıkları için çok fazla eleştirdiği olay.

Okul öncesinde, ilkokulda vs. anneler günüyle ilgili birçok etkinlik yaptırılıyor. Resmen küçük çocukların gözlerine sokuluyor bu. Zaten büyük travmalar geçiren çocuk daha da yıpranıyor bu gibi etkinliklerle.
Facebook'ta anneleriyle boy boy fotoğraf paylaşanların yaptığı şey. Annelere canımız feda, ama biraz olsun düşünceli olun, deşmeyin insanların yaralarını.
aga be yak yak.
abiler ablalar hayatin gercekleri ile yuzlesmek, kabullenmek neden bu kadar zor sizler icin? her canli malesef ki yasar ve olur. bunu bu kadar dramatize etmeye ne gerek var? sizler bir bireysiniz, aile tabi ki onemli ama gecmise takilip kendinizi uzmenizin size ya da baskasina bir faydasi olmaz..

ısmini hatirlayan son kisi öldugunde hic dogmamis olacaksin.

bu kadar dramatize yasamayin hayati.
Aslında göze sokulan bir şey yok fakat hassasiyetlerimiz gereği insanın zoruna gidiyor bu gibi şeyler.
Ben küçük yaşta annesiz kalmış bir kızın yanında umursamadan evladını öpüp koklayan insanlar gördüm. O kızın bakışlarını görmeniz lazımdı.
Herkes duyarlı olamıyor böyle konularda.
Bir de şu var; annesi şu anda yanında olmayan kişilerin, anneleri yanında olduğu zaman bu kadar duyarlı olabilecekler miydi?