anne ben yazar olmuşum

yazar olduğunu öğrenen çaylağın bunu beklemiyormuş gibi önünden geçen sarışına aldırmadan annesine sarılıp sarfedeceği fakat daha sonradan o sarışının önemini anlayıp pişman olmasını sağlayacak sözcükler bütünü. * *
(bkz: son pişmanlık neye yarar)
(bkz: yazar yazar nereye kadar)
(bkz: kafiyeli bakınız beyiti)

annenin "aferin, simdi git ellerini yika, hava soguk ustune de bir kazak al, ha unutmadan ceyhun'la cok takilmani da istemiyorum, cocuk leblebi gibi sigara iciyor, takildigi kizlar da hos degil. bu arada bilgisayara da cok kaptrdin kendini, derslerini ihmal etmiyorsun degil mi? oglum, cikmadan su borekleri ye de, aklim sende kalmasin.." diye cevaplayabilecegi cumle. zira anne ben basbakan olmusum, ya da anne ben copcu oldum deseniz de hemen hemen ayni karsiligi alirsiniz. cunku siz onun cocugusunuzdur, hic buyumezsiniz, ve degeriniz artmaz ya da azalmaz "oldugunuz ya da olamadiginiz" seylerle, onun gozunde.

annenin ben sana yazar olamazsın demedim adam olamazsın dedim şeklinde cevap verip 3 puanı alacağı söz öbeğidir.

sözlükte iki kelime yazdığından yazar oldum diye sevinen ve bu sevincini annesiyle paylaşan sözlük yazarı söylemi. adam gibi bir yerde yazar olduysa sözümüz yok.

Daha anneme söylemedim ama evet bugün günaydın, merhaba yağmur, hoşgeldin serinlik derken bir bakmışım hakikaten yazar olmuşum..
Birazdan annemi arıyorum..

annenin 'sen önce yolda yürümeyi öğren' gibi bir cümle ortaya koymasının gayet mümkün olduğu sözdür.

annenin seni ciddiye alıp soru sormasına, nerede yazar olduğnu anlamaya çalışmasına ve bu konuyu büyütüp konu komşuya 'kızım yazar olmuş rabia' demesine sebebiyet verecek olaydır... gereksizdir...

niye başka bir halt olmadın
bak şunun oğlu doktor oldu
şunun kızı mühendis oldu gibi cümleleri duymak.