anne babası ayrı yazarlar

Psikolojileri nasıl olduğu merak edilen yazarlardır.
Eşimden ayrılalı 1 yıl oldu be sözlük.
Kızımız henüz ufacık bakalım.

Allah kımseye göstermesın denılen durumdur. tez zamanda kavuşmak nasip etsin.

dahil olduğum yazar gruptur. ölüm ayırmıştır kendilerini..

dahil olduğum gruptur. şöyle ki kısa ve net birşey söyleyeyim. eğer aman çocuğum etkilenmesin diye zoraki bir ilişkiyi devam ettiriyorsanız hiç ettirmeyin daha iyi. çünkü çocuklar herşeyi farkında ve salak değiller. o yüzden gergin bir ortamda çocukları büyütmek yerine , herkesin annelik ve babalık görevini dışarıdan layıkıyla yerine getirdiği bir durumda hiçbir soru olmadığını yaşadım ve gördüm. o yüzden ayrı olsanız bile çocuklarınıza yeterli sevgi ve ilgiyi gösterdiğiniz takdirde çok daha sağlıklı bir gelişim süreci geçirirler çünkü çocuklar sevgiyle büyür.

benimdir;

doğduğumda zaten ayrı sayılırlarmış. zaman geçtikçe ipler kopup ayrılmışlar ama görüşmeye devam ettiler, zaten peder 75 yaşında, 3 sene önce büyük hastalık geçirdi, şimdilerde yeni yeni yürümeye çalışıyor. annnemle beraber geçiniyoruz 20 yıldır.

benim açımdan fazla sıkıntı oluşturmayan bir durumdu bu. o filmlerdeki gibi sürekli pahalı hediyeler falan gelmedi tabi ama annem sağolsun en iyi şekilde yaşatmaya çalıştı, yaşattı da.

zaman zaman o klişe "mutlu aile tablosu" olayına özenirdim küçükken, zaten peder 55 yaşındayken ben doğmuşum, yani onunla zaman zaten geçiremedik adam gibi ama gene de "hep beraber yaşasak nasıl olurdu acaba" falan tarzında düşünceler gelirdi aklıma zaman zaman.

ha şimdi eşek kadar adam oldum şikayetçi değilim bu durumdan. büyüdükçe anlaşılır bu tarz kararlar, çocuk eğer 6-14 yaşları dolaylarındaysa ilk başlarda sıkıntı çeker diye düşünüyorum. özellikle hayatı boyunca evde sadece anne-baba ile yaşadıysa. ben yaşamadım, o yüzden bir sıkıntı doğurmadı benim için ama alışmışsa çocuk babasını annesini bir arada görmeye, o zaman sıkıntı olabilir.

uzattıkça uzattım, eyyorlamam bu kadar.

Bazen bizimkiler beraber de ne oluyor diye düşünmüyor Değilim.

Ayrılma sürecinde iki tarafında kişiyi kendisine çekmeye çalışmasının, kavgaların, gürültülerin çok yıprattığı ancak o süreç bittikten sonra önünde güzel günlerin olabileceği düşüncesini her an taşırken hayatına bir polyanna misali devam eden yazarcıklardır.

Yalnız bu polyannacılık fazla uzun sürmeyecek, önüne ilk etapta bir çok sorun çıkacaktır. Acemi anne babası ayrı yazar, bu ikili arasında dengeyi kurmakta zorlanacak, hiçbir yeri evi olarak kabul edemeyecek, muhtemelen maddi sıkıntılar yaşayacak, elinde bavuluyla evini sırtında taşıyan kaplumbağaya dönecektir.

Bir de üstüne tüm bunlar yetmezmiş gibi çevresinden aldığı olumlu olumsuz tepkiler ve arada kalmışlık hissi birleşip ruh sağlığının ırzına geçecektir.

Muhtemelen ileryen etapta bu yazarlar kendi çocuklarına bunları yaşatmaktan korktukları için anne/baba olmaya çekineceklerdir.

(bkz: the hemsire)

ölüm ayırmıştır kendilerini.

benimde içinde bulunduğum yazar grubu.

bazıları için hayırlı yolun bu olduğu yazarlardır/insanlardır. sırf arada çocuk var diye birlikte kalmaya çalışan bazı anne babalar sonunda daha kötü ve zor durumlara sokuyorlar birbirlerini. olan gene çocuğa /çocuklara oluyor. bazen en temizi ayrı olmaları.

Anne-baba ayrı yazılır.