bugün

artık başka eve çıkmanın gerektiğini işaret eden işkencelerdir.

genellikle tam uyurken elektrik süpürgesi çalıştırılır. anne uykumuzun içine eder.

ya da banyo yaparken baba kapıyı zorlar:

-oğlum aç şu kapıyı sıçıp çıkıcam, der ve kapıyı açar çatır çatır tuvaletini yaptıktan sonra gider.
20 yaşına kadar o yemek bitecek,yeki büyesin derler,20 yaşından sonra olum iice hayvan oldun düğünde gelinin yanında canavar gibi olucan deyip diyet baskısı yaparlar,sonrada aç olduğun ve diyetin ağır geldiği dönemlerde sesini yükseltince,gene acıkdın demi eşşolueşşek bırak bırak sen diyet miyet yapamazsın derler,Size soruyorum bu işkence değilde ne...
(bkz: güdümlü anne terliği)
(bkz: kalk lan okula geç kalıyon)*
genelde evden çıkarken ele tutuşturulan çöp poşetinden sonra anlaşılır artık taşınma zamanı geldiği. siz miss gibi kokular sürülmüşsünüzdür, çok şık bi şekilde manitanın yanına gidiceksinizdir ki anne tutturur giderken şunuda atıver diye, işte o an o andır.
annemle aramda geçen diyaloğ
a-anne
b-ben

b-anneee...!! (diğer odadan bağırıyorum)
a-anan kadar başına taş düşsün nevar? ne?
b-gelsene bi
a-ne oldu
b-kot pantolonu bulamıyorum (2 saat aradım bulamadım)
a-kör gözlü bakar kör bak burda al işte al.(bulması 5 saniye sürmedi) ben olmasam napıcaksın kim bilir.

gibi diyaloglarla beni kendimden nefret ettiren durum.