bugün

anlayışlı iyi niyetli biri olarak hep suistimal ediliyorum. yaya geçitinde yeşil yansın diye beklemişim ışık yeşil yanmış geçeceğim araç sahibi üzerime araba sürüyor korna çalıyor birde el kol yapıyor.

demem o ki bu ülkede delirmemek elde değil nezaket kibarlık efendilik yanlış anlaşılıyor eziklik gibi. mesela kadının yükü ağır taşıyamıyor yardım edebilirim isterseniz diyorum hırsız ya da sapık muamelesi görüyorum, sırf kadınlara değil erkeğede teklif ediyorum sanki para isteyecekmişim menfaat bekliyormuşum gibi davranıyor.

adamın arabasının camı açık ışığıda aküsü bitecek uğraşacak ya da soyacaklar akşam vakti sigara felan atan olur diye araç üzerindeki noyu arıyorum adam niye rahatsız ediyorsun sanane lan diyor.

dolmuşa bebekli aile biniyor kadına yer veriyorum teşekkür yok birde yer boşalınca kocası olacak herif gidip oturuyor insan bir teklif eder.

artık hiç umrumda değil nezaketmiş, saygıymış, hoşgörüymüş. bana birde garipsin yok bu devirde sen gibi biri kaldımı uzaylı muamelesi enayi felan yerine koyma.
götünü elleyince ortalığı ayağa kaldrıyorlar. eskiden hoşgörü vardı
Eğitimden, ilimden, bilimden ve en önemlisi sanattan uzak kalan toplumlarda görülen bir azalmadır.
iç acıtan gerçektir.
Beni korkutan şey sayı ya da kavramlar değil. Esasen kibar davranan bireyi ezik, güçsüz görmek. Çoğu kişi bu yüzden iyi niyeti (anlayışı) suistimal ediyor. Ve zamanla arınır gibi nezaket-anlayışla ipleri koparmaya başlıyorsunuz. Çok acı.
Bir anlayışsız gerçektir.

Nerde o beyefendi, hanım hanımcık anlayışlı, hoşgörülü, sevgi dolu, saygılı , nezaket sahibi erkekler ve de kızlar. Hepsinin nesli tükenmek üzere.

Nereye doğru evriliyoruz acep. Hayırlısı ...
güncel Önemli Başlıklar