amicus plato sed magis amica veritas

'platon'u severim ama gercekleri daha fazla severim' anlamina gelen aristo sozu. teolojinin, ozellikle ortacag skolastik felsefesinin en onemli sorunlarindan birisi olan tumeller tartismasindan once aristo'nun gardini belirleme cabasidir. hocasi platon, republic kitabinin the allegory of cave* bolumunde had safhada idealist oldugunu kanitlamis, parmenides eserinde ise tumeller; yani guzellik, iyilik gibi soyut kavramlar disinda her turlu gercekligi reddetmistir. tikelci takilan; yani guzel kadin, iyi insan gibi kavramlarin sadece gercek oldugunu iddia eden aristo da bu durumda 'sapina kadar realisttim hoca, kusura bakma' demistir. nedense, yillar sonra isaac newton principia gibi bir sahesere ragmen sacmalama hakkini kullanmis 'hem platon'u hem de aristo'yu tanirim, her ikisi de iyi cocuklardir' deme ihtiyaci hissetmistir. evet, newton mekanik determinizmin oncusudur ama her daim teolojinin de gonullu bekciligini yapmistir.