bugün

kainatın tek yaratıcısı olan, güneş'i ay'ı ve daha nicelerini insan denen aciz varlığın hizmetine sunan, insan gibi aciz ama mükemmel varlığı dizayn edip ona hayat üfleyen, kudreti ve ilmi sonsuz allah'ı reddedebilecek kadar düşmek ve bu düşüşle övünmek ne derece karanlık bir hezeyan, ne büyük bir kaybediştir.
görmediğine inanmayan insanın normal davranışıdır.
kendini aşıp yükselmektir.
allah'ın var olduğunun ve kainatı yarattığının bir kanıtı var mıdır? yok.
o zaman allah'a inanmayan mı düşüyor, yoksa hiç bir kanıt olmadan inanan mı?
Sadece gözlerine,kulaklarına inanan insanlardır. Gözün, kulağın sınırlı olduğunu bilmezler. Halbuki domestos reklamındaki o mikropları bile göremiyoruz ya da 20 desibelin altını duyamıyoruz.
Yarattıklarını cezalandıran ve ödüllendiren ya da bizim yaşayacağımız bir irade türüne sahip bir tanrı düşünemiyorum.Bedensel ölümden sonra kişinin yaşamını sürdürdüğüne ne inanırım,ne de inanacağım.

A.Einstein
Andolsun ki biz, cinlerin ve insanların çoğunu cehennem için yarattık. onların kalpleri vardır düşünmezler onunla; gözleri vardır, görmezler o gözlerle; kulakları vardır, duymazlar o kulaklarla. Onlar dört ayaklı hayvanlara benzerler, hatta daha da sapıktır onlar. Onlardır gaflette kalanların ta kendileri. (a'râf 179)

işte bu kadar düşmektir.
Düşünmeyen insanların saçma serzeniştleridir.Rasyonalist bir biçimde allah ı inkar etmeye çalışırlar, ancak bazı olayları yine cevaplandıramazlar.Felsefe edinilmiş '' tanrı kaldıramayacağı bir taşı yaratabilir mi ? '' sorusuna tamah ederler.saçma bir sorunun doğru cevabı olarak allah ın gücü sonsuzdur sonsuzdan yukarı bir şey beklerler ve bu soruyu sorarlar.kendilerinin nasıl yaratıldığını bilmeden çeşitli mit ve destanlara inanırlar ancak allah onları su ve topraktan yaratmıştır. (kaynak:tek ve değişmemiş kutsal kitap kuran ı kerimdir) bu yargıyı sorgularlar ancak topraktaki mineral ve bazı mataryaller tamamıyla vücudumuzdadır, aynı şekilde su dada bu olay gerçekleşmiştir bunu düşünemezler ve rastlantı diye lanse ederler.yazık ki ben onların soyundanım utanıyorum kendimden.