bugün

ismail bir işlem türüttü gibisinden bi' insandır.

evvela allah; el ilah kelimesinden gelmektedir. allah; arap mitolojisinde lat, menat, uzza şeklinde tarif edilen putların büyük olanıdır. yani islam'dan evvel de araplar kendi putlarına allah diye seslenmekte idi. çünkü mana bakımından el-ilah "yaratıcı" tarzında bi'şey demekti.

hz. muhammed ile birlikte, insan ile tanrı arasına bir aracı konulmadan ibadet etme gerekliliği geldi. e araplar da yine eski mitolojilerinde kullandıkları kelimeleri, hak din olan yeni dinde de kullanmaya devam ettiler.

bu da çok tabii bir hadisedir. yaratıcı manasına gelen "allah" yerine yastık mı deseler daha mı iyiydi?

bizim dilimizde de "yaratıcı"yı karşılayan kelime "tanrı"dır. vay efendim neden tanrı demiyorsunuz demiyorum amma, dilimizin kalıplaşmışlarını da mı değiştireceksiniz? mesela "tanrı misafiri" yerine "allah misafiri" mi diyeceksiniz? eğer yapacaksanız bunu montla sıçın efendim, montla sıçın.
(bkz: error vermek)

esma-ül hüsna
allah özel isim değil, arapça yaradan kökünden geldiği için, mehmet'e insan naber demeye benzemez. daha çok memo demeye benzer.
yaradan , rab , allah, tanrı, tengri.. kanımca farketmez. yürekten gelikten sonra seslenişte kullanılan isimlendirme önemli değildir. takınılmaması gereken durumdur.
(bkz: allah yok tanrı yalan)
güncel Önemli Başlıklar