bugün

troll değil arkadaşlar.

gerçekten durum budur. ne kimseye kötülüğüm vardır ne bişey ama kaybettiklerim haksız yaşadığım herşey üst üste geldi. yıllardır yalvardım allaha yardım için ama değişen birşey olmadı.
"Allah'ın bazısını bazısına üstün kılması nedeniyle ve mallarından harcamalarından ötürü erkekler, kadınlar üzerinde hüküm sahibidirler. (Ama öte yandan da) saliha kadınlar; gönülden boyun eğenler ve Allah'ın korunmasını emrettiği şeyleri (hakları), kocasının bulunmadığı zamanda koruyanlardır. Baş kaldırmalarından endişelendiğiniz kadınlara (önce) öğüt verin, (etkili olmazsa) onları yataklarında yalnız bırakın, (o da olmazsa, son çare olarak sınırları aşmamak şartıyla) onları (iz bırakmayacak şekilde, suçlu oldukları hasebiyle) dövün. Size itaat ederlerse sakın aleyhlerine yol aramayın. (Unutmayın ki) Allah (hepinizden daha) yücedir, büyüktür.)"
"bunların hepsi sınav, sabrını, tevekkülünü kaybetme"ciler gelecek birazdan, hazır mısın!?
Şükür ki hiç yaşamadığım histir. Bunu yaşayan arkadaşlar etraflarını incelesinler. Onlara bu düşünceleri bilinç dışı yollarla zerk etmeye çalışan medya ve arkadaşlarından uzak dursunlar. Kur'anda ki bütün ayetler güzeldir elbet ama açıp en sevdikleri ayetleri okusunlar bir daha. Yaradanı yaradılışı düşünüp hayran kalsınlar. Son olarak istihare namazı kılsınlar.
çünkü yardım edecek bir allah falan yok.
21. yy'ın maddeci, akılcı çizgisi ve dünya düzeni karşısında çok sayıda insanın başına gelen hadise. günümüzde inandım diyerek inancına göre yaşayan çok az insan bulunmakta, gerisine zaten kültürel inançlı diyoruz.

yoksa eline iki saniye ateş değmiş bir insanın gerçekten yanacağına inanıp başını secdeden kaldırmasına imkân yok, inandım diyen de inanmıyor.
hayatta kötü şeyler yaşadı diye insanlar nasıl inancını kaybediyor aklım almıyor. bir tanrıya inanıyorsan, artık adı allah olur, yahve olur vs farketmez, yaşadığın her şeyin iyi ya da kötü onun iradesi dahilinde olduğunu en baştan kabul etmen ve sorgulamaman lazım. ha desen ki tanrının varlığını mantiken doğrulayamıyorum o zaman derim ki adam sorguluyor ve tanrıya inanmıyor ya da inancını kaybediyor lakin başıma kötü şeyler geldi o zaman allah yok demek saçma.

not: ateistspor
mesela nuh’a deli diyorlar. nuh da tanrıya ‘bana deli diyorlar moralim çok bozuk’ diyor.

tanrı da o zaman gemi yap diyor. yani tam delice bir işe girmesini istiyor. bu durumda nuh’un samimiyeti sonuna kadar zorlanmış oluyor.

aslında agnostik biriyim denilebilir fakat dinlerdeki olay-felsefe örgüsündeki detayların mükemmelliğini tamamen reddedenler düpedüz salaktır.

iyi günler.
Sırf başına kötü şeyler geldi diye allaha olan inancı kaybetmen doğru değildir. Onun yerine "biraz düşündüm ve güneşe yürüyerek gitmenin inkansız olduğuna karar verdim" diyerek inancını sorgulamaya başlayabilirsin mesela.
oho birader... sen kur'an okumadın mı? peygamberlerin başlarına neler neler geldi, haberin var mı?

bakara/155: Sizi korkuyla, açlıkla, para, can, ve ürün kaybıyla sınayacağız. Müjde ver sabredenlere…

bir şey sormak istiyorum:

hırsızların çaldığı paraya üzüldüğün kadar gözlerinin varlığı üzerine düşünüp şükrettin mi hiç?.. hayatta bazen böyle zor dönemler oluyor. inşallah sonsuz yaşamı kazanabilmek için, sonsuzla kıyasladığımızda hiçbir değeri olmayan dünya yaşamına sabredeceğiz. Allah hepimize sabır versin.

sana tavsiyem, kur'an oku... bir de şu kitabın pdf'ini ücretsiz indirip oku: (bkz: Kuran hiç tükenmeyen mucize)
Kış aylarında ısıtmıyor diye, baharlara sebep olan güneşten vazgeçmektir.
son birkaç yıldır benim de farkettiğim hissettiğim durumdur.
şu an ülkenin yaşadığı islamı hiç hoşgörülü ve gelişime açık bir din olarak göremiyorum maalesef. aksine gericilerin silahı olarak kullanılıyor.
valla ilk 3 gün ben de inanmıştım ama sonra yobazlar gelip provoke etmeye başladılar.
Allah a daha fazla sığınman gereken bir dönemdeyken ondan vazgeçmen ironik olmuş.

“Allah sabır versin.”
Sözde dinci geçinenleri göz önüne aldığında Din buysa ben dinsizim dedirten ama biraz oturup doğadaki mucizeyi keşfetmeye çalıştığında işleri alt üst eden yaratılıştan bahsetmiyorsun bence.
Allah'a olan inancım değil de, insana ve insanlığa karşı inancımı yitirdim ben. Ön yargılı, doğruları sadece kendine olan, anlayışsız, cahil ve şiddet dolu bir dünyada insanlar gittikçe şaşırmaya başladı.
Başına gelen kötü durumlarda Allaha inancı yitirmek olmaz. Bilakis adam savaşta biliyor ki beş on dakika sonra ölecek belki ama inancını yitirmiyor. Allah bütün hazineleri de vermiş olabilirdi sana her şeyin farklı bir imtihanı var. Allah son nefeste müslüman olarak ölmek nasip etsin inşallah. Şüphesiz balikesirli müslümandır.
güzel kardeşim sabretmen lazım. böylece fakir ve acı çeker bir şekilde ama buna dayanarak ölebilirsin. dinler zaten bu yüzden var. "allah bana güzellik yapçak çok mutlu olcam", umut fakirin ekmeği tabi.

allah yok din yalan.
Doğduğumda yaşadığım sorun. Zaman zaman aşırıya kaçmış bir öfke veya bağlılığa dönüşür. Yeterince sağlıklı düşünülürse ve başarılırsa sonu apateizme çıkar. Ama ben bu hususlarda pek konuşmam.
Üstteki yazarın (kara erik habbesi) doğru yola adım attığını gösteren konudur. Bak Kardeşim ben sana soyleyeyim orta Doğu arap tanrısı olan Allah kullarına kin duyar onları hatalarından dolayı yakar ayrıca kendisine inanmayanların ölüm fermanını verip cihat adı altında öldürülmesini sağlar. Düşünmek önemlidir doğru yollasın böyle devam et.
Çok zor bir durumda kaldığın zaman kendini ona yalvarırken bulmakla sonuçlanabilir.
kötü şeyler yaşamış insanlarda rastlanır genelde. başına hak etmediği halde talihsiz olaylar gelen kişiler, adaletsizlikten dolayı başlar bu inanca. buna en basit örnek monte kristo kontu romanındaki edmond dantes.
allah çözümleri hayatın içinden vermiştir. keza allah yarattığı hiçbir şeye vermediğini insana vermiştir. bunun da adı hür iradedir. dolayısı ile insan çözümleri kendisi bulmak zorundadır.
amaan hep aynı hikaye babasından dayak yiyen bile faturayı dine imana yüce allaha kesiyor. ergenlik veya salaklık. sanki allah hep iyi şeyler başınıza dünyada diye bir vaatte bulunuyormuş gibi. hatra tersi var imtihan ama anlayacak kapasite lazım.
Ama bi yandan da tırstığı için çok hızlı kaybetmemek.