bugün

bir nazım hikmet şiiri.

Hapisten çıkmışın
Çıkar çıkmaz da
Gebe koymuşun karını
Takmışın koluna
Geziyorsun akşamüstü mahallede
Karnı burnunda hatunun
Nazlı nazlı taşıyor mukaddes yükünü
Sen saygılı ve kibirlisin
Hava serin
Üşümüş bebek elleri gibi
Bir serinlik
Avuçlarına alıp onu ısıtasın gelir
Mahallenin kedileri kasabın kapısında
Ve üst katta kıvırcık karısı
Yerleştirmiş pencerenin pervazına Memelerini akşamı seyrediyor
Alacaaydınlık tertemiz gökyüzü
Duruyor ortada çoban yıldızı
Bir bardak su gibi pırıl pırıl
Bu yıl uzunca sürdü pastırma yazı
Dut ağaçları sarardıysa da
incirler hala yeşil
Mürettip Refikle sütçü yorginin
Ortanca kızı çıkmışlar akşam piyasasına
Parmakları birbirine dolanmış
Bakkal karabetin ışıkları yanmış
Affetmedi bu Ermeni vatandaş
Kürt dağlarında babasının kesilmesini
Fakat seviyor seni çünkü sende affetmedin
Bu karayı sürenleri Türk halkının alnına
Mahallenin veremlileri yataklara düşenler
Bakıyor camların arkasından
Çamaşırcı Huriyenin işsiz oğlu
Omuzlarında keder kahveye gidiyor
Ajans haberlerini okuyor
Radyosu Rahmi beylerin
Uzak Asya da bir memleket
Sarı ay yüzlü insanlar
Beyaz bir ejderha ile dövüşmekteler
Oraya gönderildi seninkilerden
Dört bin beş yüz tane memet
Kardeşlerini katletmeye
Kızarıyor yüzün öfkeden ve utançtan
Ve umumiyetle filan değil sırf sana ait
Ve eli kolu bağlı bir hüzün
Karını arkadan itip yere yuvarlamışlarda
Düşürmüş gibi çocuğunu
Yahut yene hapisteymişinde karakolda Yene dövülüyormuş gibi
Köylü jandarmalara köylüler
Ansızın bastırdı gece
Bitti akşam gezintisi
Bir polis Jipi saptı sizin sokağa
Karın fısıldadı
Bizim eve mi ?
bütün gün seni evde tutan babanın ''hadi kalkın gezelim biraz.''demesiyle önce sevindiren sonrası kendini sahilde çekirdek çıtlatırken bulduğun sürü psikolojisi.
aşağıdaki dizeleri sebebiyle çokça tartışılan nazım hikmet şiiridir. sayı vermemiştir ama ayan beyan ermeniler kesilmiştir ve bu işe de kürtler ortaklık etmiştir demektedir.

"Mürettip Refikle sütçü yorginin
Ortanca kızı çıkmışlar akşam piyasasına
Parmakları birbirine dolanmış
Bakkal karabetin ışıkları yanmış
Affetmedi bu Ermeni vatandaş
Kürt dağlarında babasının kesilmesini
Fakat seviyor seni çünkü sende affetmedin
Bu karayı sürenleri Türk halkının alnına"
nazım hikmet'in 1915 olaylarına göndermeler yaptığı şiiridir. türksolu adlı önceleri sevdiğim sonradan resmen nazi ideolojisini savunduğu için iğrendiğim dergi bu şiire dayanarak "kürtler ermenileri kesmişti" diye yazdı bu haftaki sayısında. şimdi şiirde üstad ermeniler kesildi diyor da kürtler kesti demiyor ki, kürt dağlarında kesildi diyor. ne bileyim bu mantıkla ermeniler alplerde kesilse ne diyeceğiz o zaman.

nazım üstadın bu harika şiirine bakarak ermenileri kesen kürtlerdi demek imkansız.
sadece sevgiliyle yapılınca güzel olunan durumun ta kendisi..