bugün

yükleklik arttıkça barometrik basınç ve oksijen basıncı azalır ve vücut oksijenlenmesi bozulur. 2500 metre ve daha yükseklerde kişide başağrısı, nefes darlığı ve idrarda azalma gibi bulgular oluşur. hafif olgularda 300 metre aşağı inince semptomlar geriler. akut dağ hastalığını önlemek için 3000 metre sonrasını her 600 metrede iki gün kalarak yavaş yavaş çıkmak gerekirki hemoglobinlerimiz sayıları arttırabilip uyum sağlayabilelim diye. bu hastalık bazen akciğer ve beyin ödemi tablosu da yapabilmektedir. hızlı bir şekilde 3000 metre yüksekliğe çıkıldıktan 3-96 saat içinde izlenir. dispne, siyanoz, başağrısı, inatçı öksürük ve taşikardi gelişir. bu tip ağır olgularda ise 1000 metre aşağı indirmek ve oksijen tedavisi başlamak gerekir.
gerektiğinde deksametazon ve asetazolamid kullanabilir.

evrimsel olarak bu hastalığa direnç gelişmiş insanlar için (bkz: şerpa)