bugün

dünyayı bir ampül camının arkasından izleyenlerin seçim sonuçları açıklandığındaki hali. *
örövizyona katılmış olduğumuz 'beraber yürüdük biz bu yollarda' adlı hit parçaya eşlik edilen anlardır.
yeşil yol da yürünülen her an.
deniz baykal'ın chp başkanlığına devam ettiği her andır.
herşeyi babalar gibi satıp ülkeyi başta abd olmak üzere diğer ülkelere sömgüre yaptıkları andır.
22.07.2007 tarihinde oy kullanmak için gittiğim memleketimden dönerken otobüste kendisi başbakan olmuş gibi ya da takımı gol atmış gibi sevinen insanlar vardı. Kime ne şekilde gol attıları belli değildi ben gol yemedim sandığa da gömülmedim ama onlar beni öyle sanıyorlardı o an sanırım gurur duyuyorlardı benim gibi ne idüğü belirsiz birinin üzüldüğünü ve evet evet ağladığını görmekten
benim açımdan olmayan anlardır.tamam,adamlar başarılı,takdir ederiz,başarılarının devamını dileriz de bunların ne siyasi görüşü,fraksiyonu belli,ne ideolojileri,bakış açıları."bakkal siyaseti" yapıyolar gibi geliyor bana.e ratinglerinin iyi olması da onlarla gurur duyacağımız anlamına gelmez değil mi?
diğer partilerin basiretsiz liderlerini *gördüğümüz anlarda.
gemicik, uçakcık, toprakcık, insancık ve ülkeciklerin satışa çıkarılıp piyasaya sürüldüğü andır.
(bkz: olmak ya da olmamak işte tüm mesele bu)
iran veya suriye ye gittikleri andir. dunyada yalniz olmadiklarini anlarlar.
bulunduğumuz dönemdeki mazoşist bünyeler için konuşursak, pratik olarak herzamandır
yolsuzluk ve devleti soyanların başını çektiği partiyle gurur duymaktır.
deniz baykal' la kıyaslama yapanların sevincidir.

edit: deniz baykal kandil dağına elektriği yarı fiyatına satıyormu? pkk' nın elektiriğini deniz baykal mı karşılıyor yoksa?**
kadrolaşma daha doğrusu onların söylediklerine yakın bir ifadeyle "daha verimli çalışabildikleri insanlarla bir arada çalışma" aracılığıyla eşin, dostun, akrabanın işe sokulduğu andır.
her yıl şubat ayının 30'una tekamül eden andır.
Şehitler için söylenen "askerlik yan gelip yatma yeri değildir" cümlesinde gizlidir belki de..
herkesin istediği şeyle gurur duyacağı bir ülkede yaşıyorsak, bu da normaldir efendim.*kimisi akp, kimisi chp, mhp, kimisi fenerbahçe, kimisi galatasaray, şu bu. gereksizdir bu anları sorgulamak.
utanma duygusunu kaybettiğinin farkında olmadığın her andır.
(bkz: aradığınız kişi bulunamamıştır)
madalyonun saklanan diğer yüzü için;

(bkz: anayasada ataturk ilke ve inkilaplarina gerek yok)
(bkz: su sıkıntısını medya abartıyor) *
(bkz: akp li olmaktan utanç duyulması gereken anlar)*
(bkz: 404 not found)
kemal derviş iki projesi olan mehmet şimşek in geldiği an değildir umarım.
sayın kelimesini ota boka karşı kullandığınız andır.
akp'nin bop es baskanligindan utandigi anlardir.
Van münits de olsa bu anı yaşamayacağım için kendimle gurur duyuyorum.

(bkz: hamdolsun)
rakipleri sürekli yabancı düşmanlığı yaparken hem amerika birleşik devletleri, hem avrupa birliği, hem israil, hem araplar hem ermenistan ile ilişkileri geliştirme çabaları. kürtler konusunda da en faydalı açılımları yapan partidir. bu nedenle daha iyisi gelene kadar oyum akp'ye.