ailene tepki kurban etini arkadaşlarınla paylaşmak

ilk gençlik yıllarımda, ailem Sapanca'da kurban kesip, eve yollama gafletinde bulunmuşlardı.etler eve geldiğin de, hayvan kesmelerine o kadar, sinirlenmiştim ki anlatamam. bir miktarda eve göndermeleri, burunlarından getirmek için iyi bir bahane oldu. iki, üç gün boyunca mahalledeki arkadaşlarımı toplayıp ki bu sayı, ondan aşşağı asla düşmüyordu, son et parçası bitene kadar, balkonda mangal yakıp, her akşam rakı sofrası kurduk.zavallı danacık, ailemin barbarlığından kurtulamamıştı ama, en azından, açılan yetmişlikler eşliğinde, bir sürü insan ruhuna kadeh kaldırmıştı. ailem gelince ne mi dedi? çokta umursamıştım da...