ailene layık olamadığın için vicdan azabı çekmek

insanı hayattan soğutan boğazında sürekli bir yumruyla dolaşmasına neden olan durum. ailen senin için çalışmıştır seni okutuyodur seni mutlu etmek için her şeyi yapıyolardır. bütün şımarıklıklarını nazını çekiyolardır sense ders çalışman gereken zamanlarda hiç bir zaman değmicek olan elin adamlarıyla harcıyosundur zamanını. annen baban senin bir damla gözyaşına kıyamazken sen boş insanların seni ağlatmalarına izin veriyosundur. 50 yaşına gelmiş baban hala sana portakal soyuyodur mesela. daha bir sürü şey. peki sen naptın sözlük köşelerinde facebook köşelerinde bahçeli köşelerinde sürt. sonra derslerden kal. her şeyi batır. onlara layık olamadım. ama bunun farkında olmakta düzeltmek için bir adım olabilir. bir daha yapmazsın işte. bir musibet bin nasihattan iyidir derler. yinede o vicdan azabı yok mu geceleri uyuyamazsın. evet belki alkolik değilsindir fahişe hırsız katil değilsindir ama bunlar bir marifet mi sanki ? zaten olması gereken şeyler. yinede kendini diğer evlatlarla karşılaştırınca melek gibi gelirsin kendine ama ne biliyim işte. keşke daha iyi bir evlat olabilseydim. keşke. daha iyilerini hak ediyolar...

insanı intihar gibi yanlış bir düşünceye sürükleyebilecek kadar ağır bir duygu.