bugün

Ahmet babanin en sevdiğim şarkilarindan bir tanesidir.
kimseyle konuşmaz, dal gibi titrerdi. çocukça sevdiği çiçeği sularken
birileri ona ölmedin diyordu
ölüm yanında hüzünle gülüyordu..
geçiyor önümden sirenler içinde
Dinledikçe beni yerle bir eden şarkı.

görsel

Yaşamasak da unutmadık bize anlatılanları. Çekilen çileleri. Zorbalıkları. Dayatmaları.
Ne yapsa ne etse üstüne gitmişler,
Mavi gökyüzünü ona dar etmişler.