acımasız biri olmak

güçlü ve zaafsız biri olmak demektir.

ne yazık ki.

hayatın insana öğrettiği bir derstir. yine de merhamet varsa içinizde bu dersten hep kalırsınız.

canlıların bebeklerini öldürebilen biri olmaktır.

hayatta kalmanın temel kurallarından... *

hayatı gelip geçici bir yer,durak olarak görenler için imkansız hissizlik halleridir.onlar için ölüm de tatlı gelir,sonsuzluğa karışıp yokolmak özlemleridir çoğu zaman.

şimdi böyle görünen insanlar oldukça çoktur... gaddar felan olduklarını söylerler etrafa böyle gözükmeye çalışırlar hak eden ya da etmeyen herkese aynı tavırı sergiler ama başarısızdırlar... kendileri ile başbaşa kalınca bütün o halleri değişir ve kaybeden olurlar br nevi...

acımasız ve/veya merhametsiz olunacak insanlar vardır, olunmayacak insanlar... bu ayrımı çok iyi yapmalı kişi yoksa işleri oldukça kötüdür, zordur...

ve pişmanlıkları çoğalır ama bir türlü yenemezler o sergiledikleri tavırı kaybederler hep kaybederler kazanmaları için çabalasak da...

adolf hitler'i örnek almak.

hayatı;

(bkz: erol taş)
(bkz: tecavüzcü çoşkun)
(bkz: nuri alço)

tadında yaşamaktır.

hayatının kazığını yediysen artık olman gerekendir.

türk filmlerinde tavuğun budunu elle yemek demektir.

sadece kendini düşünen, dünyanın yalnızca kendisi için yaratılmış olduğu fikrini savunan, diğer insanların özgürlüklerine pişkin ve çirkince karışmayı marifet zanneden, herkese kendini dinletmek isteyip tek kelime dinlemeyen, aşırı derecede egoist, nazıyla ve kibriyle usandıran biri olmaktır.

zayıf yönlerini göstermemek için acımasız olur insan. eğer zayıf yönünü fark ederseniz süngüleri düşer.

(#2900639) en az hayat kadar!

Makam ve mevki açısından çok güzel bir şeydir acımasız olmak. Arkanızda kalanlara bakmadan ilerlemeyi sağlar. Acımasız biri olamak beraberinde sevgi yoksunluğunu ve merhametsizliği de getirir.

Daima mutlu olmaktır.

hardcore bebeğim... stockholm sendromelu kızlar eklesin.

Yaşadıklarımız veya şartlar bunu gerektirir. Öyle olması sizi daha güçlü ve umursamaz yapar. Kendimden biliyorum be

Kesinlikle bende. Bide içe kapanık damgasi yedim konuşsam çok büyük günah yiyecegim kendim için konuşmuyorum.

saçmalıktır. acımasız olanların tesellisi genelde hep bana karşı acımasız oldular tesellisidir. kişi bunları kendine söyleyerek bir nevi yaptığı acımasızlığı normalleştirir. vicdanını rahatlatır. oysa herkes böyle düşünerek acı vermeye kalkışmasa daha mantıklı olmaz mı? mesela acımasız biri bir başkasına bakıp kendini teselli edemeyecek ve böylece kendi vicdanını dindiremediği için bu acı sayesinde artık birine zarar vermekten kendini alıkoyacak.
o yüzden birinin acımasız olması acımasız olmaya bahane olamaz. bu resmen toplumda sonsuz kötülüğü tetikliyor.

Herseye acimak olmaz olamaz.
Misal bir yilan ilk gordugunuzde kucucuk kimseye zarari salarsiniz gider.
Yillar gecti geldi bizim yilan tekrar bi baktin kumesteki 1 tavugunu oldurmus.
Zamaninda acinilan kisi hayvan ne oldugu pek farketmez zaman tekrar geldiginde basa bela olur hayati ve hayatlari degistirir.

Gerekli olandır bazen. Yumuşak taeafınızı gören sömürür, benden söylemesi.

insanlara karşı bütün hislerini kaybeden insanın yapacağı şeydir.

insanlar birbirlerine neden bu kadar kin ve nefret besler hale geldi anlamak cidden güç.

Artık bir bir eski samimiyetlerini kaybetmeye başladı insanlar.
Git gide birbirlerinden uzaklaşıyorlar ve bunu düzeltmek için de bir çaba göstermiyorlar.

Hekes kendi kabuğuna çekilip yaşama seçer hale geldi.

En üzücüsü de bu işte insanlığımızı kaybediyoruz.

hayvana karşı çok merhametli insana karşı çok merhametsizim.

milletin çok da sikinde. ben de toplumda bunu anlamıyorum millet zannediyor ki ben acıyorum diye suç işlemiyorum. hayır acımasız olsan ne olacak?
toplumu sabit tutan şey acıma duygusu mu?
birinin çocuğunu öldürsen iflahını sikerler, birinin malını çalsan da öyle, birini öldürsen de öyle. acımasız olsan kime ne yapacaksın?
muhtemelen sokakta gariban biri görüp belki ona çatabileceksin o kadar.

toplumu ayakta tutan kimsenin merhameti değildir zaten korku yerine merhameti referans alsaydık muhtemelen toplum diye bir şeyi zaten kuramazdık.

bugün hukukun gücünü sağlayan şey toplumların merhameti değil arkasındaki askeri güçtür. bir tankın varlığı bile bir çok yasaya bedeldir.
onlar olmasa zaten kimsenin merhameti sözkonusu olmazdı.
ayrıca millet başına bir şey gelecek diye korkar kimseye de çatamazdı.