a history of violence

başrolünde aragornun oynadığı film.

cronenberg'in ucuz hollywood kliseleriyle siddet pornografisi yaptigi filmdir. buyuk umutlarla gitmistim, siddettin elestirildigi bir film gorecegimi umuyordum ama acikcasi cronenberg'den beklenmeyecek kadar kotu bir film gordum. ne bir karakter irdelenmesi, ne de akici bir senaryo var. ben her seyden once bir sinema izleyicisi olarak bas karakterin neden boylesi bir donus yasadigini bilmek isterdim ama buna dair ufacik bir ipucu bile yok. bir sey yapmis gibi gozuken ama bir bok yapmamis olan yonetmenler kategorisine girmek icin zorluyor gibime geldi cronenberg.
funny games'i tek gecerim

story bakımından çok büyük eksiklere sahip, üstelik screenplay 'i de yetersiz olan film. ortada dolanan bir de aragorn* var. ancak cronenberg 'un çekebileceği kadar kötü dövüş sahnelerinin yanında çok sağlam iki sevişme sahnesi bulunuyor. ben özellikle ilk sevişme sahnesinin kareografının kim olduğunu ve bundan sonra hangi filmlere katkıda bulunacağını merak ediyorum. onları da izlemek, istifade etmek lazım.

kişi geçmişinden tamamen arınabilir mi, geçmişini tamamen unutabilir mi sorularına yanıt arayan bir film.yalnızca insan şiddeten arınabilirmi üzerine bir derleme değil bence.izlense bi film izlenmiş olur izlenmese bişey kaybedilmez.ama olsun 3 yıldır film çekmeyen cronenberg'i özlemiştik..

bişey sanıp gittiğimiz ve sonucta pişman ayrıldığımız,bir iki pornografik sahnesi dışında hiç birşey barındırmayan gerçekten kötü film...

afişlerini, beşiktaştan bebek tarafına yol alırken bir iett otobüsünün içinden görüp, eski sevgilimle beraber ** bir anda birbirimize bakmamızı sağlayan ve "destekli bir film daha" nidaları atmamızı sağlamış ancak izlemek için ancak zaman bulabildiğim bir cronenberg filmi...

anlaşıldığı üzere ismine aldanıp çok şey beklememek gerekiyor. ne şiddetin bir analizi yapılıyor ne de başka birşey... cronenberg'den beklenmeyecek vasatlıkta bir film olmuştur kendileri. boşu boşuna 2 saatlik zamanımı harcayan izlerken "eeeeee ne zaman bitecek bu film" dediğim filmdir de aynı zamanda...

izlemeyelim, izleyenleri uyaralım...

(bkz: a history of violence)

2005 yapımı bir david cronenberg başyapıtı (ya da başyapıtlarından biri).

başrollerinde viggo mortensen, maria bello, william hurt ve ed harris in yeraldığı, sakin, durağan temposunun, insanların içindeki şiddetin yavaş yavaş açığa çıkmasıyla arttığı ve sonlara doğru tavana vurduğu bir film bu.

şiddete yanlı olmanın, şiddeti çözüm olarak görmenin, şiddete methiyelere düzen genel popüler kültürün "küçük" insanlar üzerindeki etkilerini ve zararlarını karakter çözümlemeleri üzerinden anlatan, cronenbergin diğer filmlerinden çok farklı ama en az onlar kadar önemli bir film.

filmin en belirgin tarafı viggo mortensenin iyi ve hatta "çok inandırıcı" oynaması.

--spoiler--
inandırıcılık
--spoiler--

---spoiler---
-merdivendeki sevisme sahnesi
-yarali goz babasini oldurmek uzereyken, arkasindan tufekle ates ederek adamin bogrundeki butun kani fiskirttirma sahnesi
---spoiler---
kesinlikle onerilebilecek bir gerilim filmi.

bok gibi bir film. ismine aldanıp da sakın izlemeyin.

filmin yönetmenliğini daha önce the fly ve crash filmlerini de yönetmiş olan david cronenberg yapıyor. ki aynı yönetmenin "2007" yılında vizyona giren eastern promises filmini de yönettiğini söylemeliyim. film sakin bir kasabada mutlu bir yaşam süren tom stall (viggo mortensen) ve ailesinin, evin reisinin geçmiş yaşantısının iş yerinde başına gelen bir olay sonrasında ortaya saçılıp akabinde değişmesini konu edinen eli yüzü düzgün bir film olarak dikkat çekiyor. gerçi filmin ismine aldanıp filmi şiddet,aksiyon ve kavga dolu bir seyirlik olarak yorumlayanlar çıkacaktır. ancak film daha çok başrol oyuncusunun geçmişinin peşini bırakmaması ve arkasından gelişen olayların sonucunda yaşadığı psikolojik zorluklara odaklanıyor, hevesinizi söndürmek pahasına söyleyeyim. sonuç olarak aksiyon dolu değil ama güzel bir seyirlik "şiddetin tarihçesi" bir dönem severek izlemiştim size de tavsiye ediyorum.

Kanadalı yönetmen David Cronenberg bundan 25-30 yıl önce çoğunu kendi yazdığı, düşük bütçeli ve epey özgün korku filmleriyle adını duyurmuştu. (The Brood, Videorome ve dead ringers gibi) 2005 tarihli "A History of violence - Şiddetin tarihçesi" ise sinemacının son örneğini "eastern promises / şark vaatleri" nde gördüğümüz "olgunluk dönemi"nin ürünü.

Film çizgi roman uyarlaması ama alışılmış olduğu gibi süper güç sahibi ve özel kostümlü insanların kahramanlıklarını değil, küçük ve sakin bir kasabada yaşayan bir adamın karanlık geçmişi tarafından bulunuşunun öyküsünü anlatıyor.

ilginç bir şekilde, çizgi romanlarda geleneksel olan türden bir "gizli kimlik" öyküsü var burada. Küçük bir kasabada kafe sahibi olan Tom Stall'un tam olarak "Clark Kent ve superman" olduğu söylenemez. Ama dükkanını basıp bir kadına tecavüz etmeye çalışan adamları büyük bir beceri ile durdurup ikisini de öldürerek televizyonlara haber olunca, kasabaya gelen mafyöz tipler, onun aslında daha önce büyük bir şehirde karanlık işlerle uğraşan Joey Cusack adında biri olduğunu iddia eder. Tom bunu reddeder ama adamların giderek tedirgin edilci bir hâl alan ısrarı, hayatında şiddetin gölgesini genişletir.

Cronenberg'in öteden beri en başarılı oldığu konulardan biri, çok sarsıcı şiddet anlarıyla onları önceleyen ya da izleyen sakin sahnelerin arasındaki tezattır. Yönetmen burada da aniden patlak veren kanlı çatışmalar ile sessiz sofra sahneleri arasında böyle bir gerilim hattı kuruyor. Fakat yine de "Şiddetin Tarihçesi" nin en etkileyici tarafı bu tezatın kendisinden ziyade, sükûnetten şiddete, normal görünen yüzeyden anormal görünen derinliklere doğru yapılan yolculuğun pürüzsüzlüğü. Cronenberg bizi huzurlu küçük kasaba hayatından giderek kontrolden çıkan bir döngünün içine çekerken sadece şiddetin kendini unutturmayacağını söylemiyor. Sanki bu iki dünyanın aslında birbirinden o kadar da kopuk olmadığını "büyük ölçek" teki şiddetin izlerinin toplumun daha küçük birimlerinde de izinin sürülebileceğini göstermeye çalışıyor.

Bütün bu açılardan bakıldığında, Şiddetin Tarihçesi hem sarsıcı hem de düşündürücü bir film.

Yönetmen : David Cronenberg
Oyuncular : Viggo Mortensen, Maria Bello, Ed Harris, William Hurt, Ashton Holmes, heidi hayes, Steve Arbuckle

2005 ABD yapımı, 96 dakika.

tam bir '' bu ne şimdi amk ya'' filmi . basit sıradan gereksiz bir film .
(bkz: aragorn)

gerilim dozunun uzun aralıklarla aniden fırlayarak seyirciyi şoka uğrattığı yapım.

şiddet üzerine dolu dolu bir film. viggo mortensen için izleniyorsa izlenebilir. viggo her zamanki gibi iyi bir performans sergilemiştir bu filmde.

birkaç bölüm sonra final yapacak bir dizi havasında başlıyor ancak bir süre sonra kopmalar başlıyor ve seyirciyi olumsuz etkiliyor.

yine de verdiği 2000 yılları türü aile yaşamı, kişilik değişimlerinin ne kadar ani olabileceği ve insanın kendine olan uzaklaşmasından güzel esintiler sunuyor a history of violence .

Güçlü hikayesi ve kadrosu kötü dramatik yapısına ve sıradan senaryosuna kurban gitmiş, özellikle son perde ve climaxi ancak bu kadar sönük olabilecek cronenberg filmi/hayalkırıklığı.

Başrolünü gürkan uygun'un oynadığı bir diziye (kaçak?) de ilham vermiştir.

izlemeden önce ismine aldandmayayım dediğim ama seyir esnasında iken aklımızdan geçenleri ters yüz eden, sonu geldiğinde "vay be!" dedirten iyi bir film. Sanki bir aile içi dram filmi gibi giderken aksiyon ve suç unsurlarının zamanlaması ve tabi en güzel yanı, hani çürük dişinize dokunduğunuz zaman aniden ve yüksek bir şiddetle ağrı artar ve birden bire tavan yapar ya, işte filmi bu özelliği bu derece sevilir kılıyor.