aşk o anda kaldı

Hepimizin aşkı mumyalayıp saklamak istediğimiz anları olmuştur. Hafızam beni yanıltmıyorsa 2 ya da 3. Sınıftı.

O zamanlar sınıf nöbetçiliği diye bir şey vardı. 80 sonu 90 başı ilkokulda okuyanlar hatırlayacaktır; günün sınıf nöbetçisi olur, ayrıca güvenliği arttırmak adına sınıf kapısının önüne de bi nöbetçi daha dikerlerdi. Kapı kapalı, kapının önünde bir nöbetçi daha..

Her neyse, sınıfa o sene dahil olmuş g. O yaşta dahi güzel gözleriyle beni etkilemiş ama 9-10 yaşında ne hissedersen fazlasını hissedememiş, içerde kilitlenen duygulara anlam verememiştim.

Sınıf nöbetçisi oldugum gün, kapı nöbetçisini aşmayı başaran g. Yanıma gelir, kraker aldım beraber yiyelim mi? der.

Kraker de gene o dönemin çocuklarının hatırlayabileceği, sadece harflerden oluşan hafif tatlımsı bir krakerdi.

Arka sıraya oturduk ve paketi açtı. Onu izliyordum. içinden benim adımı yazacağı harfleri dikkatle seçti ve sıraya, sırasıyla ismimin harflerini yerleştirdi. Hayal mayal hatırlıyorum kapıdaki piç gidip öğretmene şikayet etmiş örtmeniim g. içeri girdi diye.

Çat diye kapı açıldı ve öğretmen g. Yi dışarı çıkardı. Ben ise 10 dakika boyunca onun kendi elleriyle yaptığı aşk a baktım. Kesinlikle o andı.

Kapıdaki güvenliği aş, aklına kraker almak ve o aşk ı oluşturmak gelsin. Neyse 2 yıl kaldı okulda, hala saklarım o günlerin fotoğraflarını. Bazı verilerle araştırmıyor değilim hala ara sıra ama soyadını falan hatırlamadığımdan
Etiketler çok kısıtlı.

Her ne ise.. Aşk ın o anda kaldığı günlere, şerefe.