bugün

fazlaca geç kalmış bir çiftin hikayesidir...

'Biri 95 yaşında biri 92 yaşında karı koca, boşanmak için hakimin karşısına çıkmış.

Hakim üzülmüş, yapmayın demiş, yetmiş yıllık evlisiniz
niye boşanacaksınız?

Yok demiş adam biz çoktan boşanmaya karar verdik de, çocuklar etkilenmesin diye ölmelerini bekledik...'
(bkz: düşünceli ebeveyn)
ikinci baharlarını yaşamak için tohum atmışlardır. ömürden giden bir günü yerine koymak imkansız olduğundan, mutlu yaşanacak bir gün ömre bedeldir. mutlu olacaklarsa boşanmaları geç bile olsa doğru karardır.
ahrette yalnız gitmek isteyen çiftlerdir.
evlilikleri zaten yıllarca hep kavga döğüş içinde geçmiş faket boşanmak için uygun ortam koşulları bulamamş çifttir.
misal; kalacak yer, mayış vs..
yapmayın gençler diyecek ebeveynleri bile yoktur .
tabutta geçirilen 70 yılın finalidir.
bunama belirtisi olabilir.
ilişkilerinde heyecan kalmamıştır. zaten heyecan olsa bu yaşa kadar dayanamazlardı değil mi ama.*
bok yemektir afedersin.
Bir günümü bile sana heba edemem artık diyen insanların 90 yıllık birikimleri sonucu oluşan durum. Malum zaman kıymetli
ikinci bahar yaşamaya niyetlenmişlerdir.
çocuklar etkilenmesin diye ölmelerini beklemişler yalnız.
eh be ninecim eh be dedecim yaşam boşayacak sizi yakında, birlikte kalmaya bakın belki üç gün fazla yaşarsınız.
zaten öleceksiniz, birbirinize biraz daha dayanın hangi mantıkla boşanıyorsunuz diyebileceğimiz kişilerdir.
doksansekizinci baharını yaşayan çiftlerdir.oy da oy oy kıyamam ben onlara.
(bkz: şiddetli geçimsizlik)
olması gereken olaydır. Evlenmek sünnet ise boşanmak farzdır.
"90 yıldır ölmediğime göre kesin ben ölümsüzüm." anlayışıyla bulunulan girişimdir.
bize nedir
ayrılığın yaşı yok, ayrılık kaçınılmaz son dediğimdir.
maymun gözünü geç açmıştır.
gayet üzücüdür.