bugün

Yıl 1996

Henüz 9 yaşında bir çocuğun yapmış olduğu yaramazlıktan ve sonraki süreci burada sizlere anlatmaya çalışacağım..

Hikayenin kahramanı benim.! Bir yaz günü akşam saatleriydi mahallenin çocuklarıyla arabaların arkalarına takılır eğlendiğimizi sandığımız zamanlar.. Ailemizin sözlerini kulaklarımızı tıkar yine de bildiğimizi okuduğumuz bir akşam beni bekleyen olaya kader mi denir artık orasını bilmediğim bir kazayla karşı karşıya kaldım.

Yokuş çıkan arabanın arkasında 3-4 arkadaşımla sallanıyoruz.. Şöförün onca uyarmasına rağmen onu dinlemeyip arada arabayı durdurup bizi kovalamaya çalışsa da ben ve arkadaşlarım takılmaya devam ediyorduk. Şöför bir an yine bağırıp çağırdıktan sonra daha doğrusu korkutmak maksadıyla diyelim arabayı yokuştan geri bıraktı ben bi an kontrolümü kaybetim ve sağ bacak kaval kemiğimin üstünden arabanın tekerleği geçti o an tabi doğal olarak bayılmışım ne olup ne bittiğini kendime geldiğimde anladım. Oysaki her şey çok geçti o an sıcağı sıcağına hissetmesemde kaval kemiğim sonraki süreçte öğrendiğim kadarıyla 3 şekilde ayrı ayrı parçalar halinde kırılmıştı.

Şöför beni o halde gördüğü gibi alıp hastaneye götürmek yerine eve götürdü. Annem kapıyı açtı. Beni o halde görünce neye uğradığını ne yapacağını şaşırmıştı Kadıncağız. Şöföre buraya getireceğine hastaneye götürseydin diyip bağırıp çağırmaya başladı haklı olarak sonra hastaneye gittik. Beni direk ameliyata aldılar tabi 3 kere alçıya alındı bacağım bu süreçte kazaya karışan şöför her hafta bana meyve çikolata tarzı çocukların özellikle o yaşlarda çok seveceği yiyecekler getiriyordu maddi ve manevi çok desteği oldu. Bu kaza benim öğretim hayatımıda 1 yıl aksattı tabi. Olsun sağlığıma tekrar kavuşmuştum sonucunda giden kaybolan 1 yılın benim için bir önemi yoktu. Allah bir daha bu ve benzeri kazaları ne bana ne de başkasına yaşatmasın. Bu arada kazaya karışan şöför sonrasında öğrendiğim kadarıyla polis ifadesinde hatanın kendisinde olduğunu söylemiş ki oysa hata en başta benimdi o arabanın arkasına takılarak. Bana hakkını helal etsin..