bugün

Na to kefari na to mermari.

Hiçbir şey değişmezdi. Bir şeylerin değişmesi için 6 yıla değil, 30 yıl 9 aya ihtiyacım var.
Hiç birşey değiştirmek istemezdim. Doğrularım ve yanlışlarımla çok mutluyum. insan, kendi tercihleriyle hata yapsa bile gönlü geçmişte kalmıyor.
Edebiyat fakültesi ile uğraşmaz şu an bulunduğum bölümü okur bitirir ve göreve başlamış olurdum. 27 yaşında hâlâ ailene bel bağlamış durumdayım.
tekrardan çalışır doktorluğa ilk denememde girmek ve yeni bir çevre edinmek isterdim.
Ben çok değişirdim.
Türkiye’den hiç düşünmeden giderdim.
Tanıdığım insan sandıklarım.
daha erken evlenirdim,
sevdiğim insanlarla daha çok vakit geçirirdim.
yks'ye o zaman çalışmaya başlardım.
kafamı da yanımda götürmediğim sürece hiçbir nane değişmezdi. deterministim ben.
annem, köpeğim ve muhabbet kuşum hayatta olurdu ve herkesin yüzü biraz daha çok gülerdi.
Hayır kelimesini daha sık kullanmaya çalışırdım.
6 seneyi bırak düne gitsem şuan türkiyenin sayılı zenginlerinden olurdum.
Şimdiki aklımla dönecek olsam hayatın amına kordum. Kurdaki dalgalanmalar, yatan kuponlarım, sayısal lotolar falan filan. Range rovera binerdim. Evet. Bi de o kızla konuşurdum. Sevgilim istemiyor diye selam bile vermiyordum sevgilim 2 ay sonra siktiri bastıydı. Evet.
Lisede okuduğum okul.
O zamanki sevgilimden daha fazla uzatmadan ayrılırdım. Çünkü gereğinden fazla uzamış ve ilişki sürümcemede kalmıştı. ikimizi de yıpratan bir girdaba dönmüştü.
Hiçbirşey değişmezdi ,aynı ben olduğum için yine aynı bokları yerdim.
Bana fazlası lazım. On sene öncesi falan. Bir de şimdiki aklım.
Eğitimime çok önem verirdim.
Aynıymışım bugün öğrendim. Bir şey değişmezmiş.
O kadar çok şey değişirdi ki, belki şuan bambaşka bir hayat yaşıyor olurdum.
Bazı insanları iplememeye altı yıl önce başlardım.
kalbimi hızlandıran, heyecanlanmama neden olan, kalleş soru.
(bkz: seni unutmayacam olum)