50 lerde çocuk olmak

cocukluk dönemleri 1950'lere denk gelen insanlarin fiiliyatidir. gec 1940'larda
ve erken 50'ler de dogan kişiler bu gruba katilir.

- radyo da adnan menderes ve celal bayar'in nutuklarini dinlemek.
- 1958 devaluasyon'nunu yaşamak.
- kahve sıkıntısı cekmek ve nohut kahvesi icmek.
- chp dp kavgasini her yerde görmek. ayriyetten osman bölükbasinin laf cambazliğina dayanan siyasetini duymak okumak.
- sinemada averemu filmine gidip gidip ağlamak.

simdi 50 senede ne değisti? hiç bir şey. gene ayni yavan beste. bu oyun iyice can sıktı. yok mu yahu baska bir musiki.

eger yoksa mikrofonlarimiza münir nurettin selcuk'tan geliyor:

beni kör kuyular da merdivensiz biraktin.

şuanda yaşlı olmak.

hemen hemen her anlamda çok hızlı bir değişimeye şahit olmayı beraberinde getirir.

*

kuru üzüme ip bağlayıp ördeğe ya da tavuğa yutturmak sonra midesinden geri çekmek. daha sonra geri yutturmak. sineğe anal yoldan süpürge sapı takıp uçmasını izlemek. aşık oynamak. pancardan teker yapmak...

sen bilmezsin...
baban hafif hatırlar...
deden iyi bilir...

akabinde 2000lerde kıçının kıllarının kadayıf olarak nitelendirilmesi.

iki darbe yaşamaktır.

68 Kuşağı'nın çocuk olduğu zamanlardır. Ufaktan göçlerin de başladığı zamanlardır. Çocukları da sıkıntıdan patlarken Hulahop denen oyuncakla zevklerini bulmuşlar.

herşeyin el değmemişine sahip olmak.

ilerde 50 yaşlarına geldiğinde, kendi çocugunun ne hissettigini bil'e'memek, hatta tahmin bile edememek koşuluyla 50 yıl sonra 2000 lerin başinda turkiye ve osmanlı tarihinin en zor gelişim dönemini kendi evlatlarına yaşatmak.

babama sordum,

öyle 90 lar gibi değildi, bi sik yoktu dedi.

(bkz: rabbime sordum cleveland dedi) *

(bkz: ben bilmem dedem bilir)

radyonun lüks sayıldığı, izin alarak dinlenmesi gereken dönem, çocukluktan çıkıp genç olduğunda ise fakülteye korkularak gidilen, yasak kitapları evin basılmadan çöpe bile atamayıp yakmak gereken dönem.

taş plaktan balmumu plağa geçilmişti. hiç unutmam Elvis'in Heart Break Hotel plağını almıştı paşa dedem 56 yılının haziran ayında bana.
topaç çevirirdik sokakta, lastik çizme siyah önlük giyerdik. sinemalarda Ümmü Gülsüm'ün filmlerini izlerdik. radyoda Zeki Müren istek programı yapardı.
arada genç kızların yazdığı aşk mektuplarını okurdu, daha o zamanlar 20'li yaşlarındaydı. beklenen şarkı'nın filmini izlediğimizde ilk defa bir oyuncunun kendisini seslendirdiğini duymuştuk. dublaj sanatçısı olan ferdi tayfur ilk defa bir filmde karşımıza çıkmamıştı.
istanbul'un taşı toprağı altındı. Ankara'da Menderes'in sevgilisi olan Ayhan hanımın yer aldığı baleler sergilenirdi sıklıkla.
izmir bir yaraydı yunanistan'a giden ve hala hayatta olan 1922 yılı sürgünleri için.
balık tutmayı değil balığı afiyetle mideye indirmeyi öğrenmemiz gerektiği ilk defa o yıllarda öğretildi bize.
amerika ile müttefik olmaya başladık. sonrası okullarda unisef'in dağıttığı süt tozları...
Erbakan ve Baba iTÜ'yü yüksek derecelerle bitirmişti. artık sırtımız yere gelmez iki tane taş gibi mühendisimiz vardı.
Hoca efendi "Allah'ın izniyle" çok şey başarmadı mı???
Baba "bilahire" yapacağı bir çok teknik projenin temellerini atmadı mı?
neyse biri beni durdurmazsa ben bu gevezeliğimle hepinizi kendi dinazor çağından kalma çocukluğuma çekeceğim.

50'lerde çocuktuk, 3 binlerde de çocuk kalacağız.

bugünlerde 59-48 yaşında olmak ve yaşlılığa geçiş döneminde ki boşluğu yaşamaktır.

şu an bir ayağı çukurda olmak demektir.

insan 50 yaşında nasıl çocuk olur diye düşündüren başlıktır.