bugün

olur da o vakte kadar hasbelkader başka bir biçimde hayata veda etmezsem 'artık yeter, buraya kadar' diyerekten gerçekleştirmeyi şimdiden planladığım, ve oldukça mantıklı ve makul gelen bir karar.

40 yaş ölmek için gerçekten çok ideal.. tabii çoluk-çocuk, geride kalanlar, hayatta ulaştığınız konum; hepsi bir etken ama bir insan hayattan alabileceği ne varsa büyük oranda bu yaşa kadar alır, bundan sonra zorlamanın manası yok. fiziksel performans düşecek, kas-kemik dokusu deforme olacak, hastalıklar ve sıkıntılar baş gösterecek; ve hatta bir noktada yüreyemez, tualetinizi yapamaz hale geleceksiniz. başkalarına muhtaç olacaksınız; ne lüzum var tüm bunlara?
Tadında bırakmak lazım, mesele bu
Hak vermemek elde değil. Zaten o yaştan sonra vücut iflas etmeye başlıyor. Zannımca bir iki seneye kara toprağa dönecek gibiyim. Olur da dönmezsem, aranızda katil duygularını içinde gizleyen varsa beni katlede
16 yaşındaki ergen sanrısı.

ufakken ben de derdim 40'ından sonra yaşasan nolur diye de, hayat güzel can tatlı be küçük dostum.
Deliliktir.

Tam rahata erme sürecine girmişsin, okullar çoktan bitmiş, iş hayatı bitmek üzere, çocuk çombalak büyümüş, eşine alışmışsın, türk kahvesi keyfin başlamış, duştan sonra paldır küldür giyinmeyip, bornozla salınmayı, aheste aheste kurulanmayı öğrenmişsin ve intihar etmeyi düşüneceksin öyle mi?!?!
Manyak mısın olum?!
Yemezler!
Dibine kadar yaşarım yeminle!
Bundan sonrasını hayat düşünsün!