bugün

hayattaki en güzel olaydır. kişi sevdiğinin elini tutmaya bile kıyamaz, bırakın öpmeyi, sarılmayı sevgililer arasında demode olan el ele tutuşmak fiiline bile en güzel anlamları yükler. böyledir gerçekten sevgili olmak ve gerçekten sevmek. el ele tutuşmak değildir, kalpler birbirlerine kenetlenmiş ise, bir önemi yoktur el ele gezmenin, sarılmanın, öpüşmenin.
küçük şehirlerde kızın abi , baba , anne , emmi , dayıoğlu , komşu kızı hayriye * korkusundan da olabilir .
çözümü lisede manyaklar gibi öğretilen havuz probleminden daha basittir.
sonsuza dek sürecek, ruhen, edebi bakire olan bir beraberliktir.
"eee... nasıl beraber oluyorsunuz o zaman? *" diye sorulasıdır.
hayatında aşık olmamış kişilerin bir bok anlamadığı olaydır. her el ele tutuşan sevgili mi hacı?
şakirttir ya da ablalarından çekinen hanım kızımızdır.
yeteri kadar sevgili olunamadığının kanıtıdır.
(bkz: pushing daisies)
elinin bilinen sebepten nasır tutmuş olabileceğini düşündüren gelişmedir.
nedenleri araştırılmalıdır.sonuca göre yorum yapılması gerekir.
muhtemelen taraflardan birinin çıkarları doğrultusunda ilerleyen ilişkinin yine o kişinin yanında ki sevgili diye tabir ettiği şahıstan yanında gezdirirken tipinden utanıyo olması halidir.