3 büyüklerin bundan birkaç sezon öncesine kadar futbol takımları için maaş bütçesi ortalama 55-60m euro düzeyindeydi. özellikle galatasaray 65m euro ile bu konuda başı çekmekteydi drogba'lar sneijder'lerden ötürü. şu anda allah'tan ffp düzenlemeleri devrede de 45-50m euro civarında tutmak zorunda kalıyorlar.
lakin bu oyuncular hala ederlerinin çok üstünde maaş alıyor. ederinin çok üstünde maaş vermenin artısını eksisini irdeleyecek olursak;
+getirilmesi zor oyuncuların gelmesi
+marka değerinin artması
+tecrübesi yüksek oyuncular edinilmesi
-bonservis ödeyebilecek para kalmaması
-yaşlı oyuncular getirilmesi ve maksimum 1-2 sezon faydalanılabilmesi
-yüksek sözleşme bedelinin oyuncudan faydalanılamadığında takımı kilitlemesi
-teklif gelse dahi oyuncunun gitmek istememesi
maaş bütçesini gereğinden fazla savurmak bu dört maddenin dışında bir sürü negatif yan etkilere de sahip.
şimdi bir transfer ihtiyacımız olsun. bir tane orta saha arıyoruz mesela. piyasayı taradık ettik ve 32 yaşında premier lig'de üst düzey oynamış bonservissiz bir topçu bulduk diyelim. adamı ikna etmek için 4m euro para önerdik. adam da son kontratı düşüncesiyle 4 yıllık sözleşme istedi imza parası olarak da 1m euro istedi iyi ihtimalde.
bu oyuncu için harcadığımız toplam para:
4m maaş x 4 yıl = 16m euro
buna ek olarak imza parası da var toplam 17 milyon euro çıktı kasamızdan.
oyuncunun son sözleşmesi ve bizimle birlikte emekli oldu, satışından para kazanamadık.
sonuç: -17m euro
ikinci bir alternatifimiz olsun. aktif olarak ilk oyuncu kadar iyi olmasa da potansiyeli daha iyi olan 23 yaşında bir orta sahamız olsun. brezilya liginden olsun.
bu oyuncuya 8m euro bonservis ödeyelim. yıllık 1,5 milyon euro'dan 4 sene sözleşme imzalayalım. oyuncu bizde 2 sezon oynayıp kendini gösterdikten sonra 15m euro'ya teklif gelmiş olsun.
oyuncuya harcadığımız toplam para:
1,5m maaş x 2 yıl = 3m euro
bonservis= 8m euro ile birlikte kasadan çıkan para 11m euro.
lakin satışından 15m euro kazandık.
sonuç: +4m euro. hem faydalandık hem bedavaya oynatmış olduk üstüne bir de para kazandık.
bu verdiğim örnekler her ne kadar farazi olsa da ligimiz standartlarında sıkça karşılaştığımız örnekler.
bunları niye bu kadar anlattım. özetle 30'unu geçmiş oyuncuları yüksek maaşla alıp duruyoruz ve birkaç sezonda bir silbaştan kadro kurmak zorunda kalıyoruz. onun yerine gerektiğinde bonservis verip daha uyguna ve satılabilecek oyuncular alırsak kulüplerin ekonomisi anca düzelir.
başlıktaki sorunun cevabına gelirsek;
eğer bir takımın futbol şubesi için sezonluk harcayacağı 60m euro'su varsa bunun 30'unu maaşlara 30'unu bonservis ödemeye ayırmalılar bana göre. sayılar 3 aşağı 5 yukarı değişebilir. bunun dışında türkiye ligi takımlarına üst limit koyulmalı 3m euro'dan fazla maaş ve 2m euro'dan fazla imza parası verilemez diye.
lakin bu oyuncular hala ederlerinin çok üstünde maaş alıyor. ederinin çok üstünde maaş vermenin artısını eksisini irdeleyecek olursak;
+getirilmesi zor oyuncuların gelmesi
+marka değerinin artması
+tecrübesi yüksek oyuncular edinilmesi
-bonservis ödeyebilecek para kalmaması
-yaşlı oyuncular getirilmesi ve maksimum 1-2 sezon faydalanılabilmesi
-yüksek sözleşme bedelinin oyuncudan faydalanılamadığında takımı kilitlemesi
-teklif gelse dahi oyuncunun gitmek istememesi
maaş bütçesini gereğinden fazla savurmak bu dört maddenin dışında bir sürü negatif yan etkilere de sahip.
şimdi bir transfer ihtiyacımız olsun. bir tane orta saha arıyoruz mesela. piyasayı taradık ettik ve 32 yaşında premier lig'de üst düzey oynamış bonservissiz bir topçu bulduk diyelim. adamı ikna etmek için 4m euro para önerdik. adam da son kontratı düşüncesiyle 4 yıllık sözleşme istedi imza parası olarak da 1m euro istedi iyi ihtimalde.
bu oyuncu için harcadığımız toplam para:
4m maaş x 4 yıl = 16m euro
buna ek olarak imza parası da var toplam 17 milyon euro çıktı kasamızdan.
oyuncunun son sözleşmesi ve bizimle birlikte emekli oldu, satışından para kazanamadık.
sonuç: -17m euro
ikinci bir alternatifimiz olsun. aktif olarak ilk oyuncu kadar iyi olmasa da potansiyeli daha iyi olan 23 yaşında bir orta sahamız olsun. brezilya liginden olsun.
bu oyuncuya 8m euro bonservis ödeyelim. yıllık 1,5 milyon euro'dan 4 sene sözleşme imzalayalım. oyuncu bizde 2 sezon oynayıp kendini gösterdikten sonra 15m euro'ya teklif gelmiş olsun.
oyuncuya harcadığımız toplam para:
1,5m maaş x 2 yıl = 3m euro
bonservis= 8m euro ile birlikte kasadan çıkan para 11m euro.
lakin satışından 15m euro kazandık.
sonuç: +4m euro. hem faydalandık hem bedavaya oynatmış olduk üstüne bir de para kazandık.
bu verdiğim örnekler her ne kadar farazi olsa da ligimiz standartlarında sıkça karşılaştığımız örnekler.
bunları niye bu kadar anlattım. özetle 30'unu geçmiş oyuncuları yüksek maaşla alıp duruyoruz ve birkaç sezonda bir silbaştan kadro kurmak zorunda kalıyoruz. onun yerine gerektiğinde bonservis verip daha uyguna ve satılabilecek oyuncular alırsak kulüplerin ekonomisi anca düzelir.
başlıktaki sorunun cevabına gelirsek;
eğer bir takımın futbol şubesi için sezonluk harcayacağı 60m euro'su varsa bunun 30'unu maaşlara 30'unu bonservis ödemeye ayırmalılar bana göre. sayılar 3 aşağı 5 yukarı değişebilir. bunun dışında türkiye ligi takımlarına üst limit koyulmalı 3m euro'dan fazla maaş ve 2m euro'dan fazla imza parası verilemez diye.
güncel Önemli Başlıklar