24 yaşındayım dertlerin başındayım

üniversite bitmiş ve artık iş hayatınıza çoktan atılmışsınızdır. özel sektördeki tüm çirkefliklerle ve pisliklerle toy halinizle uğraşmak zorundasınızdır. ayaklarınızı yere sağlam bassın istersiniz. sonra ev, araba... harem kurmak yerine aile kurmayı hayal etmeye başlarsınız. yapmadığınız bir askerlik vardır. ufak dokunuşlarla çözülebilecek bir düğümü çözmeye çalıştıkça daha da karıştırırsınız.

24 yaşındaysanız ve ankara'da dayınız yoksa hayat cidden çok zordur.

sahiden de o yıllarda kısmen yaşadığım bir his.

adam haklı dediğimdir.

aynen öyle umarım sonrası iyi olur.

gel buraya elini öpcem senin aynı yaş da kaderiniz aynı demek.

yirmidort yaşında erkeklerin kişiliğinin oturduğunu söylerler. yirmidorduncu yaş gününde bunu hissedebilirsin 'ohh kisiligim oturdu'

25 arefesinde de aynı problemlerle yüz yüzeyim. çok sürmez otuz beşte giderim.

Hele bir 32'ye gel bakalım.

30'da görüşelim belli bir düzene girdikten sonra mutsuz olsan bile mutluymuş numarası yapmaktan kendini tanımayacaksın.

Ne ara 24 oldum daha geçen sene 20 değil miydim ?diyor insan kendine

1992 doğumlu kişi beyanıdır.

" ahlat ın başındayım,

16 yaşındayım,

Kınamayın vay dostlar,

Gül kızın peşindeyim.

Eski bir burhan çacan türküsünü andırır.

Ha bu arada bu 16 yaş bizim eski kültürümüz. Yani tüm halk olarak pedofil olduğumuz dönemler. Sonra bir rüzgar bizi uygar(!) yaptı.

Artık 16 yadında aşk, sevmek yok! Evlenmek te yok. At gibi çiftleşmek serbest. 20 yaşına bakire kız pek kalmıyor.

Yenizellandadır, Sibiryadır, Karayip adalarıdır, Malum kimse zahmet edipte o bölgelere atom bombası atmaz.

fazla dert yerine fazla mert olmak ve dik durmak gereken durum.sakin olun hersey yoluna girer.

Bence (yasadigim kadar konusuyorum kizmayin) hayatin en boktan donemi mezun olduktan sonraki ilk bir sene.
Bende 22-23e tekabul etti.
Agzima tukuruldu be.