bugün

Yolun çoook başında olmak..
hiç bir önemi olmayan yaşta olmaktır.evet.bir önem arzetmez.evet.

not : yazar aydinoglu tartışmaya mahal vermeyecek şekilde doğruyu söyledi.evet.
hayatın yükünü omuzlarında hissedip yüzündeki buruşuk ifadeyle son bir geçmişe doğru bakmaktır.
bundan tam 24 yıl önce doğmayı gerektiren yaş.
Bundan sonra yılların nasıl geçtiğni anlayamacak olmak.
benim için sadece hayatımın aşkını bulduğum yaş olarak hatırlanacaktır.
her şeyin başında olmakla her şeyin sonunda olmak arasında bir yerde olmak gibi bir durum.
2 buçuk ay sonra veda edeceğim bir kaç izlenimi yazayım bari. 24 yaşında olmak;

Bir insanın hayatında yaşayabileceği çok büyük acılardan birini tatmış olmaktır.

Mesleğine iyice alışmış nerdeyse kıdemli bilgili konuma gelmektir.

Kendi sorumluluklarının farkında olup rahatça kredi çekebilmektir.

Hala evlenmek için küçük hissederken yavaştan da evde kalır mıyım acaba korkusunun başlamasıdır.

24 yaşında olmak eskiye göre kendini yavaş yavaş daha güçlü hissedip, basit olayları ve insanları umursamayıp kendi önüne bakmaktır.

Ama en önemlisi Hayattan hiçbir şey beklemeyip mutluluğun sadece kendi uğraş ve çabanla olabileceğinin farkına varmaktır.
nedense 24 yaş, bir insanın potansiyelini en iyi kullandığı, hayatının en verimli ürünlerini verdiği zaman dilimi olarak kaydolmuş zihnime.

şimdi 24 yaşındayım. Allah'a değerli bir şeyler ortaya koymam için dua ettim. Allah da bana bir fırsat verdi. ama üşengeçliğim yüzünden bunu geri tepmek üzereyim. inşallah öyle olmaz. inşallah kariyerime başarılı bir şekilde giriş yaparım.
Hayat 24 yaşındaysanız birde işsizseniz arafta gibidir. Ben. Umudumuzu yitirmemek gerekir.
yaşlandığınızı farkedersiniz.
insanı hafif yaşlı gibi hissettiren yaş, yaşıtız.
30 yaş ve üstü yazarlar ağlıyor. Aşırı hüzünlü bir başlık. Gidin sevişin, gezin, delirin. Mis gibi yaş be.
daha önümde 3 yıl olan yaş. merak etmiyor değilim ama sanırım güzel bir his olurdu. ama tabi o ana kadar yaptığım şeyler beni tatmin ettiyse.
bir sigara yakılmalı geçen yıllara.
10 sene sonrasına yazdığım bir enrtyi 3 sene önce yazmamdan 6 sene sonra okudum.

o kadar eğlendim ki tekrar okurken. en son anan yanımda de bana diye bitirmişim.

neyse. sen bu entryni okurken eğlenmeyeceksin. madem kapsül bırakıyon adam akıllı bişey bırak çömez.
Kabullenemediğim hede..
insanı hayatla yüzleştiren bir yaştır kendileri, ilerde şu ve veya şunları “yaparım,çözeriz,hallolur” vs gazıyla yürüyen bünyelere “kardeş bu dünya böyle fazla şeyapma istersen” gerçekçiliğiyle yanıt verir bundan dolayıdırki biraz heves kırar.
8 sene sonra içinde bulunacağım durum.
Sagopa kajmer - 24 dinlemeyi gerektirir.
Mevcut yaşım.
18. yaşımdan sonra hayrını görmedim yılların.
sonlarına doğru büyüdüğünüzü anlıyorsunuz oha diyorsunuz 25 olucaz 30 a ne kalmış şurda. sonra da bi anda geçmeye başlıyor yıllar pat pat pat.
hayatın tozpembeliğini yitirmiş, geri kalan günlerinde hayata tutunma çabasıyla yüz yüze olunan yaşta olmaktır.
27 yaşında olmakdan iyidir.
artık kıça bir şey dayanmıştır. kaçacak yer aranır. bu genç yaşımda işsizlik ve parasızlıkla boğuşuyorum. askerlik bitti her şey yeni başladı 4 aydır işsizim.
(bkz: hamtraş)