bugün

17 ağustos 1999 depremini yaşayan insanlarda oluşan gerginliktir. her yıl aynı saatte aynı kötü olayın gerçekleşeceğine olan saçma yaşanmışlık inancı, insana huzur vermez, uykuyu mahveder. gergin bekleyiş, saat 03.02'den ilerledikçe yavaş yavaş azalır. kişi zanneder ki, bu yıl için aynı kötü anları yaşamaktan kurtardı. ama nafiledir. deprem riski, her geçen gün daha da büyüyerek devam etmekte. kötü anıları hafızalarından atmaya çalışanlar, bunu en çok görmezden gelmeye çalışanlardır. acı, taze kalmaz belki ama asla da unutulmaz.
can dündar belgeselindeki ilk cümleyle yazarın yaşadığı ruh halidir. 17 ağustos 1999 salı sabaha karşı 3:02... yine salı yine 17 ağustos... tekrar yaşanmadan unutmamak unutturulmamak için...