bugün

Bunu dert edecek bireylerin ne kadar infantilist olduğunu söylemek bile bana izahtan vareste, beyhûde bir çaba.

Sendromu adı altına kategorize etmeleri bir de bana şu beyitleri hatırlattı..

"gönül ne gök ne ela ne laciverd arıyor,
ah bu gönül bu gönül kendine dere arıyor"
Hediye alayım mı? Ne hediye alayım? Hediye yerine yemek yemeye mi gitsek? Yemek yemeye nereye gitsek? Gibi sorularla ugraştırır. Iyi ki sevgilimiz yok kafa rahat. *
Şimdiden içten içe bir çok kişide başlamış olan sendromdur. Gece yarısı saat 00:00 olduğundan itibaren 15 şubat'a girine kadar yoğun bir şekilde devam edecektir. Eski sevgililer falan hatırlanacaktır, şuan neden bir sevgilinin olmadığı tartışılacaktır kafalarda. En nihayetinde bir sonraki 14 şubat için temennilerde bulunacaktır kişi kendine. Öyle yada böyle atlatılacaktır yani.
büyük ihtimalle sevgilisi olmayanların yada sevgilisi olupta o gün ayrılanların yaşadığı sendrom.anlamadığım tek şey sevgiyi tek güne sığdırmak.zaten normal bir insan sevgilisine küçük süprizler her zaman yapar.bence tüketim çılgınlığının geldiği son noktadır.

(bkz: sozde sevgililer gunu)
(bkz: sevgililer gunu sendromlari)
(bkz: sevgililer gunu nde sap kalmak)
(bkz: sevgililer gunu nde mal olmak)