bugün

domatesleri çiğ kalmış, yumurtası salyalı pişmemiş bir menemen yapan erkektir. ekmek kesmeyi de kesin unutmuştur. vallahi ben kesmem. o menemeni de zaten yemem.
10 dakika içinde hazır olan kızın sevgilisidir. olmayabilir de.

geçmiş gün, öğrencilik yılları.. yaz tatilinde pederle oturmuş akşam bültenini izliyoruz. sıra spor haberlerine gelince peder bey eliyle göbeğini sıvazlayıp esnedi ve akabinde:
- acıktık yauv, nerede kaldı annenler, dedi.
+ pazar alışverişindeler gelirler baba, malum istanbul trafiği, dedim.
- iyi de bizim şu boğaz meselesi ne olacak.
+ istersen sana bir koşu menemen yapıp geleyim, dedim. oluur dedi.

mutfağa koşup elimde tavayla salona girmem 12 dakika sürdü. menemende soğan, yeşil biber, domates, yumurta ve maydanoz vardı. arada sofrayı da sermiş, ayran bile yapmıştım. mutfakta hazır olan bir şey de yoktu. her şey el emeği göz nuruydu.

kıssadan hisse: spor haberlerini kaçırdım amk.