1 mayıs ı kutlamamak

Kimse kusura bakmasın ama 1 Mayıs benim gözümde işçi bayramıdır,eylem bayramı değil. Şimdi baktığımız da ise ezilen işçi değil de patronlar hükümete kafa tutmak amacıyla yürüyüşe çıkıyor. En ön saflar da her zaman olduğu gibi nevruz bayramı olsun,başka bi kutlama olsun teröristler var onların amacıda bayramı kutlamak değil de zaten. Ne zaman 1 Mayıs ta ezilen,hor görülen işçilerimiz en ön saflarda kimsenin baskısı altında kalmadan kendi hakkını savunabilmek için yürürse ben o zaman 1 Mayıs'ı kutlarım arkadaş.
--spoiler--

--spoiler--

Pazarcı Ahmet Amca,sabahın beşinde yağmur altında otobüs bekleyen simitci Mehmet amca gecenin bir yarısı cöpleri karıştıran Kemal abi,gece yarısı uykusundan cocuklarıdan feda eden taksici Sinan abi afrikada 19 saat elmas madeninde köle gbi calştrlan karşılğnda 1 tl gbi komik ama onuruyla para kazanan Alexs ve daha milyarlarca emekcin işcinin 1 mayısı kutlu olsun. Patronların değil.

Benim davam haksızlıktan yana arkadaş.

güzide ülkemde 1 mayısı kutlayan büyük bir kitlenin olduğu gerçek, aynı zamanda büyük bir kitle de kutlamıyor, bu da bir gerçek. çok da yadırganacak bir durum değil diye düşünmekteyim. bizim insanımız çok haksızlıklara boyun eğip koyun gibi baş kaldırmayıp oturmuştur, başkaldıran da büyük bir kitle vardır lakin çok da etkisi olmadığını gören insanımız kutlamaktan vazgeçmiş olabilir. bugün bir bayram değil başkaldırıdır. insanımıza yapılan bir haksızlığın protestodur.

1 mayıs bir işçi bayramı olduğu için bunu siyasal bir şekilde kutlamamaktır. mantıklısı da budur. zamanında da işçi bayramı'yla uzaktan yakından alakası olmayan şekilde, sağcı-solcu olaylarının azdığı dönemlerde ona uygun bir şekilde kutlanmış, 34 kişi ölünce şimdi de hala aynı şekilde kutlayıp 34 kişinin intikamının sorulacağını söylemek işçi bayramı değildir arkadaş. işçi bayramı komünist adetleriyle kutlanmaz ayrıca. bayramsa madem bayram gibi kutlayın. ota boka bulaşmadan.

işbu entryde siyasi kaygı yoktur! büyüdüğüm, yetiştiğim topraklara yabancıdır 1 mayıs. insanlara bir şey hissettirmez. bir bayram edasında geçmez. gösteri bile olmazdı ilçemizde. seksenlerden kalma apolitiklik ya da çiftçi toplum oluşun getirdiği bir olgu diyebiliriz belki. ama öyleydi. ilk lisede öğrendim aslında 1 mayıs'ın bütün dünyada kutlanan önemli bir şey olduğunu. ama bir yerden sonra da değişemiyor bazı şeyler demek ki. hala bir şey hissettirmiyor bana bu gün. doğum günüm olmasına rağmen diğer günlerden bir farkı yok benim için. bunu siyasi bir kaygı taşıyarak söylemiyorum. fakat işçi sınıfının "biz de varız, bizi de unutmayın" demek için bir gün belirlemesi ve geri kalan günlerde işbirlikçi sendikalarının temsilinden başka bir söz hakkı bulamamaları bana garip geliyor. hükümetler, yöneticiler elbette bunu ister. bunu anlayabiliyorum. ama koskoca bir işçi sınıfı ve sol kesim nasıl kabullenebiliyor bunu? işte buna dimağım yetmiyor. zaten bütün özel gün ve haftalara anlam veremeyen bünyem çok büyük anlamsızlıklar dehlizlerinde dolaşıyor benim 1 mayıs'ta.