üniversite öğrenciliği

basmakalıp bir şekilde tanım yaparak zaten açmak istemediğim bu başlığı açmak zaten yeterince huzursuz ediyor.

bari 'üniversite yaşantısı' diyelim.

güle güle sana boxerını askıya asan arkadaşım...

güle güle sana ne kadar küfür etsem, ne kadar tartışsam da, dolmuşa binebilmek için bira şişelerini sattığım arkadaşım...

güle güle sana sırf derslerinden kalma diye çemkirdiğim, kalbini kırdığım, sonra hiçbi tatsızlık olmamış gibi sarılıp kahkahalar attığım arkadaşım...

güle güle sana sabahtan akşama kadar kolbastı dinleyen, volkan konak şarkılarını bağıra bağıra söyleyen karadenizli arkadaşım...

güle güle sana "kankağğğ! şarkı atsana şarkı!" diye ısrar eden, başından savınca çocuk gibi küsen, youtube'dan açtığım antep çiftellisini duyunca yanıma gelim "adamsın ya!" diyen antepli arkadaşım...

güle güle sana "bi derslere baksana kanka!" diye her 10 dakikada bir transkriptini açmamı isteyen, ders müptelası, kola tiryakisi, tv başında uyuma delisi samsunlu arkadaşım...

güle güle sana 2 sene boyunca aynı esprileri yapan, girdiği her ortamda ilgi odağı olan, sorumlu olduğu 34 dersin 20'sini bırakan, 10 gün aç kalıp, yarım saatte 100 lira harcayan, akdenizli arkadaşım...

güle güle bana ne zaman başladığını anlamadan okulu bitirip bu satırları yazan, bir daha bu dünyaya gelirse aynı kişilerle aynı okula gidip aynı evde kalmayı borç bilecek olan, ölene kadar her öğrencilik anısını taşıyıp, her birini simge ve manevi bir heykel hâline getirecek olan... güle güle bana.

güle güle öğrencilik yaşamım, güle güle tanımadığım binlerce öğrenci, güle güle burdur/bucak, güle güle sorumsuz günler, güle güle gece 2'de halı saha maçı yaptığım arkadaşlarım, güle güle hocalarım, güle güle mehmet akif ersoy üniversitesi, hikmet tolunay meslek yüksekokulu...

merhaba gerçek yaşam, merhaba sevimsiz çıkarcı insanlar, merhaba acımasız koşullar, merhaba birbirinden habersiz, bilinçsiz ve duyarsız insanlar, hepinize merhaba.

öğrencilik yılları (ilköğretim, lise, üniversite) içerisinde belki de en güzel geçenidir üniversite öğrenciliği. gerçek hayata atılmadan önceki son evredir. ne kadar zor olsa da bazı şeyler arkadaşlarla yaşanan eğlenceli, bir o kadar da komik anılar hiç unutulmaz. sevilmeyen okul, hocalar bile özlenir yeri geldiğinde. geriye dönüp bakınca derin bir iç geçirilir, 'keşke bitmeseydi' denilir.

bambaşka bir hayat.

insana ayakta durmayı öğreten öğrencilik dönemidir. Aileden ayrı, memleketten ayrı, gurbet elde insan ne yapacağını bilemez.
Kazık yememeyi, yemek yapmayı, bulaşık yıkamayı, çamaşır yıkamayı bu yıllarda öğrenir insanoğlu. Annenin yemeklerinin ne kadar güzel olduğunun, babanın varlığının ne kadar yüce olduğunun, yuva sıcaklığının ne kadar güzel olduğunun bu yıllarda farkına varır.
Ama elbette farklı şeyler de getirir bu yıllar. Unutulmayan dostluklar arkadaşlıklar yaşanır. Beş liranın dahi ne kadar büyük olduğu yani paranın kıymeti anlaşılır.
Velhasıl-ı kelam güzel yıllardır bu yıllar. Yaşanması gereken yıllardır.

okumayan alınmasın ama, bu başka bir boyut, insanı çok ama çok farklı kılan, her açıdan.
dünyaya gelince mutlaka yapılması gerekenler sıralamasında ilk üçte yer alan.

güle güle sana interneti bir hatla apartmandaki bütün öğrenci topluluklarının kullandığı adsl hattı.

sınav dönemlerinde ayrı bi aleme göç ettirir insanı. o dönemler dışında hayatınızın en'leri arasında yer alacak hatırlanası, eğlenceli zamanlarını yaşatır.

bir meslek gibidir nihayetinde. cümlenin gelişinden belli, üniversite öğrenciliği, inşaat mühendisliği gibi misal. neyse...

en boktan şehri bile güzel kılacak bir hayattır aslında. izmir'de okuyan izmir'i tek geçer, eskişehir'de okuyan eskişehir'i hiçbir yere değişmez. üniversitenin ilk yılı liseden mezuniyet yılıdır. vahşi doğaya salınmış aslan gibi her şeye saldırırsın önce. her şeyden çok yapar, çok istersin. bol sevgili, bol içki, bol eğlence, uykusuz geçen dersler.

asıl ikinci yıl adapte olmuşsundur aslında. muhtemelen yurttan eve terfi etmişsindir. çevrendeki mal arkadaşları elemiş, kafana göre kankalar edinmişsindir. artık her şey daha keyiflidir. sevgilinin daha güzelini, seksin daha iyisini yaşamaya başlarsın. ilk senedeki kendini bilmez telaş, artık zevke bırakmıştır tamamen. ders kısmını geçiyorum, dünyanın en kolay sorunu üniversite öğrencisinin sorunudur. tek olayı sınav zamanı kasıp dersleri geçmek, olmadı alttan ders almak, yaz okulu vs.

üçüncü sınıf artık olgunluk evresi. iki ve üçüncü yıllar en keyifli yıllardır. nice anılar bırakır hafızalarda. ne çılgınlıklar yaşanır. sonra son sene gelir. işte o senenin tamamı hep "son sene" gibi geçer. hep bir hüzün hakimdir. en boktan senedir üniversite öğrenciliğinde.

gel gelelim mezun olduktan sonra anlar insan yavaş yavaş, hayatın yaşanası en güzel anları muhtemelen geride kalmıştır artık. arada fotoğraflara bakıp ne çok saçım varmış, ne yakışıklı adammışım ulan diyip iç geçirilir. en güzeli de üniversite öğrenciliği dönemi arkadaşlarla buluşup eski günleri yad etmektir. videolar fotoğraflar açılır. gülmekten ölünür.

başkadır üniversite öğrenciliği. kariyer basamaklarının aslında ilkidir. sonuna kadar yaşamak gerekir. burada artık durulur, klavyeye bir damla yaş damlatılır, sayfa kapatılır.

olağanüstü yeteneklerin kazanılmasına vesile olan öğrencilik dönemidir. dönemler içinde en verimlisi, en yorucusu, en güzeli, en kötüsüdür.

yurt içindeki olaylar, gecenin bir yarısında sigara ve yemek bulma yetenekleri ve bilimum not bulma veya çarpma yeteneklerinin kazanıldığı dönemdir.

ayrıca öğrenci kişisinin girilen bir vize veya final sonucunda neyin ne olduğunu gerçekten göreceği dönemdir.

4-6 yılda bitirilmesi tavsiye edilen öğrenim durumu. Zira durup durup yeniden başlanılırsa sıkıcı olabiliyor.

fatura ödeme alışkanlığı yapar, kaç gün aç kalabildiğinizi yaşayarak tecrübe ettirir, elinizde kalan cüz-i miktardaki paranızı en saçma nereye harcayabileceğinizi görürsünüz vs. vs. kısacası ders dışında herşeyle uğraşmak zorunda kalırsınız...

lise döneminde kurulan hayallerle ilişkisi olmayan vasıf.

hayatımın ve sizler adına da tahmin yürüterek hayatlarımızın en güzel dönemi listesinin başında yer alan dönemdir. eğer ailenizle yaşadığınız şehrin dışında geçirdiyseniz bu dönemi anlatılmaz yaşanır cinsten güzeldir. gamsız,kedersiz ruh hali, en büyük problemin vize final ve aşk meşk işleri olduğu, 3.4. sınıfla beraber aşk meşke de mola verip eve hatun atma aktivitesinin top yaptığı o canım yıllar. mesela ne gamsız ne kedersiz olmak ne de hatun atmak eve be sözlük,hepsi şimdi de deva mediyor ve mümkün ama öğrencilik bambaşkaydı.