ümitsiz bir bekleyiş

''ÜMiTSiZ BiR BEKLEYiŞ HASRETi VAR iÇiMDE

GELECEKMiŞ GiBiSiN SANKi GÜNÜN BiRiNDE

BAKIYORKEN YOLLARA ANDIM SENi DEMiN DE

GELECEKMiŞ GiBiSiN SANKi GÜNÜN BiRiNDE '' şeklinde devam eden şahane hüzzam bir eserdir. beklerken dinlenilmemesi önerilir.

bisikletle bir tepeye dogru son gucun de kullanildigi tirmanma eyleminde artik tukenme derecesine gelindiginin isaretidir. egimin azalmasi beklenir pedal var gucle cevirildikce, fakat o acisini daha da arttirir. ve toprak yol.. dur-kalk seklinde tirmanilan yolda en buyuk dusmandir. kalkista yavasca pedal cevirme eylemi bir anda "yapabilirim" gucune donusur, fakat patikadaki o patinaj butun moralleri sifira indirir, var olan umutlari yok eder. dramatik bir andir; o bekleyisin de yavas yavas kaybolusu, bacaklardaki son gucun ikinci pedalla birlikte yok olusu, tirmanistaki saga sola yalpalamalar..

ve, belki de hepsinden ote, kisiyi en cok yikan, yasama sevincini elinden alan olay ise tirmanirken girilen virajin ardindan bir duzluk beklemektir. sadece beklenir, beklenir ve beklenir. aciktan alinir viraj, son bir umit, duzluk oradadir diye. enseden sirt boyunca ilerleyen son ter damlasi da yolda kaybolur. ve bir husran daha, tirmanis devam edecektir.