bugün

uzun yıllar babasından ayrı kalmış bir çocuğun babası ile ilk karşılaşmasında aldığı kırmızı renkli çikolatanın yıllar sonra ülker çikolatalı gofret olduğunu farketmesi ile depreşen duygusal salınım.
saat artık gecenin ilerleyen saatleri. biz arkadaşların balkonunda çay eşliğinde muhabbet demlemekteyiz. bir ara arkadaşlardan birisi ülker çikolatalı gofret ile ilgili bir şeyler anlattı. dediğine göre bir ülker çikolatalı gofreti 40 saniye yemek imkansızmış. neyse tabi bana gayet saçma geldi. hemen atladım olur öle şey lan yerim ben dedim. yerdin yemezdin muhabbetinden sonra ben iyice gaza geldim deniyecem. ama açıkbi dükkkan yok o saatte neyse efendim kalktık açık bakkal arıyacaz. gençlik işte:).neyse sonunda bulduk ben hemen açtım gofreti arkadaş kronometri açtı. başladım yemeye. o da nesi öle yok olmuyo gitmiyo boğazımdan. ne kadar çalışdıysamda olmuyo. neyse efendim sonuçta yiyemedim hemde gofret ziyan oldu. heen döndük tekrar bakkaldan aldık ülker çikolatalı gofretlerimizi adam gibi yedik.

neymiş efendim, demek ki ülker çikolatalı gofret 40 saniyede yenmiyormuş yada ben yiyemedim en azından. yerim ben diyen var sa kolay gelsin...