öz eleştiri yap

herkesi kendim gibi sandığım için kimseye güvenemiyorum.

çoğu akademik açıdan olan eleştiriler:

pratik olmak konusunda büyük zorluklar çekiyorum. zamanımı organize etmek konusunda da başarılı sayılmam. obsesif derecede detaycı olabiliyorum. fazla mükemmeliyetçiyim. bir meseleye gerçekten odaklandığım zaman o konuda kimsenin yapamayacağını yapabilirim ki yapmışlığım vardır. ama odaklanamazsam o mesele bana zulüm gibi gelir. haddinden fazla zorlanırım. yazdığım metinleri beğenmiyorum. türkçe konusunda da ingilizce konusunda da sorunlarım var. yazılarımı okuyan hocalarım bu açıdan haklı olarak şahsımı çok eleştiriyorlar. nörolojik bir şey galiba, bilemiyorum. yazmak bana hep zor geldi. bir konuyu ele alıp o konudan mükemmel işler çıkarabilirim. ama onu kağıda dökmek aylar yıllar alıyor.

işe yaramaz bir insanım. bu kapasiteyle şu an o kadar fazla işe yarıyor olabilirdim ki. herkesin hayal kırıklığıyım.

ahmet kaya şarkılarını hala seviyorum. tarih bir yandan diyor ki o bir terörist seviciydi. içim bir yandan diyor ki nasıl olur ya? Böyle güzel şarkılar yapan biri öyle olur mu hiç? kimse kimsenin içini bilemez, felsefeyle bilimle yargıla şu adamı diyor.

inandıklarımın kölesi olmam gerekirken inanmak istediklerimin kölesi mi oluyorum ben şimdi? ne oluyorum ben? bir terörist sevici mi yoksa aşkına eşkıya bir romantik mi?

kötü hissettiriyor bu bana. gizli gizli mi dinlemeliyim yoksa? kafam çok karışık. üzülüyorum.

Diyet yapamıyorum, sonra fazla kilolarla yaz mevsimine girdiğimde açlıktan baygın düşerek zayıflamaya çalışacağım. Çünkü bende böyle bir insanım. Yumurta kapıya dayanmadan bir haltı beceremedim bugüne dek. Yok yav. Bu sefer olmamalı.

Daha iyi yerlerde olabileceğimi bildiğim halde kötü yerlerdeyim. Evet benim potansiyelim daha fazla bunu biliyorum ancak değiştirmiyorum elimde olduğu halde.

Bir miktar enayilik var.
Bomboş yatırımlar yaparım, yanlış ata oynarım.

o kadar aptalım ki bana çok az ilgi gösteren birine hemen aşık oluyorum.

ama aşka da inanmıyorum bana göre insanın evrimsel sürecinde varlığını sürdürmeye devam eden hayvansal içgüdülerden sadece birisi.

ben mal mıyım ?

Kin tutamıyorum
Düşmanlık besleyemiyorum

Nefret etmem gereken ölümünü sigara yakıp izlemem gereken insanların selamına karşılık veriyorum.

Bu belkide vicdanımın sadakası
Belki de büyüklük bende kalıyorun davranışa vurumu.
Ama sonrasında kızıyorum kendime.

Çok sağlıklı bir psikolojim yok, olması için de bir gayretim yok. Çok inişli çıkışlı yaşıyorum duygularımı. Haliyle hem kendimi hem etrafımdaki insanları yoruyorum. Sağım solum belirsiz.

sinirlendiğimde pişman olacağım şeyler yaparım.

Sebatsizim.

Psikolojim bozuk ve kendim dışında psikolog veya bir başkasının düzeltebileceğine inanmıyorum.Bazen hiç doğmasaymışım diyorum ama olan olmuş artık yaşama sanatını icra etmek için mücadele tek çare yoksa çekilecek daha çok çilem var.

araba kullanmaya karşı garip bir isteksizliğim var, iyi kötü sürebiliyorum ama nedense otomobil içinde sürücü koltuğunda olmak beni anlamsızca geriyor. çok şirin bir arabam varken işe hala otobüsle gidip gelecek kadar malım.

görsel

araç da bu aldığımdan bu yana 100 km yapmamışımdır. babama yaradı yine.

Pire için yorganı yakarım.
Bu huy lehinize olan şeylerin bile aleyhinize dönmesine neden olur...

Eskiden kibirliydim şimdi mükemmelim.

Fevri hareketlerle ani kararlar alıyorum ve bazen pişman olmuyor değilim yalan yok. Pişman olup özlüyorum da ama geri dönüşü yok artık. Sindirmek gerekiyor.

Biraz (çok diyince kendimi kötü hissettim yazamadım) bencelim coğu konuda en iyi ben yaptığımı düşünüyorum maleseef aşktada bencilim ne yapmak istesigimi bilmiyorum ama hayat ne getiyorsa onu yapıyorum hedeflerim pek yok.

Zora gelmedikçe zamanı yönetemiyorum büyük aptallık.

Etrafımdakiler mal ötesi özeleştiriye imkan verecek bir ortamım yok o kadar acıklı yani.

git as kendini senden adam olmaz, beceriksizin tekisin yolda zor yürüyorsun.