çok mutluyken bir anda mutsuz hissetmek

Hayatın bir peri masalı olmadığını hatırlatıyordur belki, tabi düşünen birey içindir bu.

her insana olabilir, özellikle çocukluktan ilk çıkış evresinde, bu duyguya anlam vermeyebilirsiniz. neden olduğunu bir türlü anlayamazsınız. sadece büyüdükçe, zaman zaman gelen bu duyguyla yaşamaya alışmaya başlarsınız.

Bir an bulutların üstünde yürürken diğer bir an betona çakılmak gibi bir his. Özellikle duygularını uçlarda yaşayanlar için oldukça yıkıcı bir durum. Ortalama bir insan olup rahat etmek varken...

(bkz: manik depresif psikoz)

Ne olarak adlandırıldığı çok umrumda değil ama sık sık yaşatım bu durumu . Yeni gelişen bir şey değil , kendimi bildim bileli böyleydi . Anlık duygu-durum değişiklikleri çok normaldir benim için ki bu durumu da kanıksamıştım . Ama son zamanlarda daha ağır bir hale gelmeye başladı . Anlık çöküşten sonra bulunduğum ortamı terkediyorum . Dışardan bakınca da çok hoş olmayan bir durum ancak yapabileceğim bir şey yok . Neyin içinde olursam olayım ya da kiminle olursam olayım o an orda daha fazla kalamıyorum . Hatta sanrı aşamaları bile ağırlaşmaya başladı . Var mıdır yardımcı olabilecek bir arkadaş ?

Borçlar aklıma gelince yaşadığım durum. Gün içerisinde 5-10 defa oluyor.

Bipolarım ondan.

şanslı olduğunuzu gösterir. insan neden çok mutlu olur ki?

Sürekli başıma gelen sikimsonik, can acıtan, boşluğa sokan, içimi daraldan hissiyat. Düşman başına. Çözümünü de bilmiyorum.

Mutlu olduğunuz ana denk düşen bir gerçeğin yarattığı sonuç.

Çok mutlu hissettiğin andaki mutluluk sahteydi, bastırılmış bir mutsuzluktan kaynaklanıyordu, Zamanı gelince ortaya çıktı.

Ben oyumu manik-depresif ve borderline'dan yana kullanıyorum.

2 saat önce ne kadar da mutluydum halbuki. 2 saattir de kötü hissediyorum kendimi. yaşamayan bilmez berbat bir şey. üstelik belli başlı bir nedeni de yok belki nedenler birikimi olalabilir ama.

üç noktanın yerini asla iki veya dört nokta tutamaz ya, öyle işte.