bugün

manitaya hava atmak

zamanla hepimiz yapmışızdır. hele ergenlik çağlarında çok yapılmıştır. ( zengin imajı vermeler; güçlü kuvvetli erkek moduna girmeler, karizmatik davranmaya çalışmalar, komik olmalar falan)

soruyorum size;

hangimiz manitamızın bize uzatıp '' aşkım şu kapağı açar mısın?'' dediği kavanozu, bir hışımla elinden alıp '' .mına bile korum'' demedik ki!
15 dk,20 dk. 2 saat ne kadar sürerse sürsün pes etmeden ıkına ıkına o kapağı açmaya çalışmadık mı?
ulan hangimiz o kapağı açtıktan sonra, havalara girip '' açamadığın kilidin, paslanmış musluğun ne bileyim kurşun kalemin bile olsa getir, sik gibi dikilme karşımda '' demedik ki! böbürlenip göğüs kaslarımızı oynatmadık mı lan!

delikanlı olun, hangimiz dayak yiyeceğimizi bile bile serserilere dalmadık ki, veya hangimiz '' dua etsinler sen yanımdaydın, yoksa alayının .mına kordum'' deyip kavgadan kaçmadık ki, kaçarken bile hava atmadık ki..

kızlara hava atmak için neler yapmadık lan.

yüzmeyi yeni öğrenen arkadaşın 10 m. yükseklikten havuza takla attığını bilirim ben.
sonra sanki pişmemiş gibi, surat ifadesini bozmadan havuzdan çıkışını, kızın yanına gidip '' buralar bana çok alçak, sen beni antalya da kayalıklardan atlarken görecen'' deyişini bilirim.

bu alemde;

birimiz atilla ilhan
birimiz bill gates
birimiz racky
birimizde mc gaycer deyilmiyiz.
kız verene kadar hepimiz mecnun değilmiyiz lan...