yalnızlık aktiviteleri

kendini yalnız hissedenin yaptığı o kadar çok şey vardır ki...sabah kalkar kalkmaz bilgisayarını açar , sanal ortamda yalnızlığına çare arar ama boşunadır tabi , çünkü onlar yanında değildir , ne kadar konuşsa da yüzyüze sohbetin yerini hiçbirşey tutmaz.sanal ortamdan çıktıktan sonra gezmeye karar verir.birasını ve sigarasını alıp sahile gider , yanında da dostoyevski nin bir kitabı vardır.birasını ve sigarasını içerken düşüncelere dalar , kendi kafasında önceden olmuş olayları değiştirir , görmek istediği gibi görür , o zamanlar ona çok yanlış gelen ilişkileri , olayları bile özlemiştir.çünkü o zaten yalnızken yeteri kadar acı çekiyordur , diğer üzüntüler ona vız gelir artık.sürekli kafasındaki düşüncelerle boğuşur , kendini sorgular ve eleştirir.'neden yalnızım?' sorusunu belki de milyonlarca kez sorar , kendine türlü türlü sıfatlar uydurur,'sıkıcı','asosyal' gibi...sigarasını içerken önünden geçen çiftleri , arkadaş gruplarını görür ve içi yine cız eder.diğer yandan da kendini avutmaya çalışır , 'ben yalnızlığımla mutluyum' diye.ama kesinlikle öyle değildir.saatlerce sigara içip düşündükten sonra kalbinde bir ağrı hisseder ve buna bir anlam veremez , kendini yeteri kadar üzgün ve mutsuz hisseder , bir anlık hamleyle telefonuna bakar ve kimsenin arayıp sormadığını görünce daha da mutsuz hisseder kendini.bundan sonra yapacağı tek şey dostoyevski okuyarak depresyonun en dibine inmektir , kitabın her sayfasında insanları biraz daha tanıdığını anlar , olaylar tekrar gözünde canlanır ve kalbindeki o acıyı yeniden hisseder , okumaya devam edemez , artık tek çaresi eve dönüp uyumaktır.