insanlarımızın tahammül sınırı

yüksektir. görünüşe bakılırsa çoook yüksektir. elinde pkk bayrağıyla polisin karşısında atatürk'e küfreden insanlar hala nefes alabildiklerine göre kıskanılacak kadar yüksektir. bu iyi bir şey midir, o tartışılır. (bkz: yavaş atın çiftesi pek olur)

ikinci ihtimal, insanlar artık umursamıyor olabilir ki işte bu çok kötüdür. bu milleti bu durumu dahi kanıksayacak hale getirenler utansın demek gerekir.

kimseyi asalım keselim demiyorum ama allah aşkına mı diyeyim, vatan aşkına mı diyeyim, o kadar şehidin aşkına mı, artık ne aşkına olursa bir tepki verin lan.

yok barış gönüllüleriymiş, yok silahsız iyi niyet elçileriymiş, yok düz ovada siyasetmiş. bir avuç ağanın işbirlikçisi hain militanları demokrasi havarisi yapmayın bari.

bir çapulcu sürüsünü muhatap alan hükümete ne diyeyim bilmiyorum, ne desen gg. (bkz: anladın sen onu)

şimdi de avrupa daki militanlar gelecekmiş, bir de yargılamadan serbest kalıyor ya bunlar. yahu o kadar zamandır suçu nedir belli olmayan o kadar adamı (suçlu da vardır, suçsuz da konum o değil dikkat edersen) silivri'de hapse tıkıp bekletiyorsun, bari bir kaç gün gözaltında tut usulen bir soruşturma yap. herifler yarın öbür gün meclise girecek, bu devletin milletvekilleri ile aynı havayı soluyacak, başkentinde elini sallayarak dolaşacak.

bu mesele kürt türk meselesi değil, uyanın artık. terör otoriteyi yeniyor. bunun sonu gelmez.

"söylesem faydası yok, sussam gönül razı değil" ne yapayım.