kapıda kalınca komşuda geçirilen çok güç saatler

eve gelindiğinde, anahtarı evde ya da işyerinde unuttuğunu fark etmek, belki evde insan vardır da işitmemiştir umudu ile zile defalarca ve uzun uzun basmak, nalet kapının ısrarla açılmaması, ağlamaklı ve kafası karışmış vaziyette kapının önünde dikelirken annenin sinir bozucu komşularından birine sobelenmek, kadıncağızın sevilmediğini, anne tarafından beş dakikalığına içeri davet edilip en az dört saat oturduğu zamanlar kendisine diş bilendiğini, hınçlanıldığını bildiği halde, belki de annenin gözünde, mağdur ve umarsız durumdaki oğlunu kapıda bırakmış, toparlamamış hayırsız komşu durumuna düşmemek için gönülsüzce evine davet etmesi, ben bir kafede oturur birinin gelmesini beklerim, yanıtını kesinlikle kabul etmemesi, ilk kez gidilen ve ilk kez gidilen her ev gibi insanın gözüne batan, ruhunu acıtan, rahat edilmesi olanaksız evde geçen her bir dakikayı bir saat gibi yaşamak, hisetmek, aile bireylerini 10 saniyede bir arayıp yanıt alamamak, komşu kadının teklif ettiği yemeği, o da bu ev kadar acayiptir, bayattır düşüncesi ile nazikçe reddetmek, ret kredisi bu suretle tüketilince alternatif olarak ikram edilen gazsız kola ya da gazoza ve onun eşliğinde ikram edilen bayat ve amorf kurabiyelere hayır diyememek, bir anahtara sahip çıkamadım diye kendine saydırmak, küfretmek, sıkışıp izin istedikten ve adres tarifi aldıktan sonra banyoya gitmek, klozet kapağını kaldırmak isteyince kapağın zinhar arkaya yaslanmaması, kahrolmak, göz yaşı dökmek...