atatürk ü yasalarla korumak zorunda olmak

boş bkz'dı kendisi.

ama gördüğüm an etkilendim doğrusunu söylemek gerekirse. romalı düşünür senecâ'nın sevdiğim bir sözü vardır ''halk yalnızca kralın yaptıklarına katlanmak zorunda kalmaz, aynı zaman da onları övmelidir de'' düşünüyorum da bir söz ancak bu kadar güzel ve ihtişamlı olabilir. geçmişi incelediğimizde genellikle halka kan kusturan hükümdarlar kendileri hakkında kötü bir söz ya da eleştiri duymamak için kanunlar ve yasaklar koyarlardı. biraz daha güncele yaklaşırsak saddam döneminde ıraktaki evlerin hepsinde saddam resimleri asılmak zorundaydı. sevsen de sevmesen de asacaksın yani kurtuluşun yok. halka kendini tam manasıyla sevdiren hükümdarlar/padişahlar ya da adına her ne derseniz kesinlikle ne kendi döneminde ne de kendinden sonraki veliahtları tarafından ''kanunlar'' aracılığıyla koruma altına alınmamıştır. kısa bir mantık yürütelim ve rica ediyorum objektif olalım:

halkı için onca iş yapmış, bir ülkeyi küllerinden yeniden ortaya çıkarmış bir insanı neden yasalarla koruma altına alma zorunluluğu hissedilmiştir size? acaba bunu yapan insanlar halkın ''atatürk'' sevgisinden şüphe mi duyuyordular? neden özgürce sevme yolunu seçtirmek yerine zorla ve kanunlar aracılığıyla sevdirilme yolu seçilmiştir?

minicik zehirli bir iğne daha batırayım, benim dünyamda benim ülkemde sadece bazı şeyleri yanlış yapmış bazı çevrelerin canını yakmış insanlar yasalar aracılığıyla korunur.

evet duyamıyorum, yanlış mıyım? kesinlikle doğruyum.