bugün

kırmızı koltuk

o dönem kırmızı noktalı filmlerden kaynaklı bir korku oluşmuştu belleğimde. kırmızı ismini duyduğum an kaçacak delik arardım ki bir gün kaçmamayıp da izlemeye çalıştığım için yediğim tokadın acısı durur içimde. kırmızı koltuk, ekranda gördüğüm an gözlerimi kapatıp hızla odadan çıktığım, babam bunu görürse beni öldürür hissiyle köşe bucak kaçtığım, geceleri kabuslar görmeme neden olan tartışma programıdır. çocukluk işte.
(bkz: her gördüğü kırmızıyı şeyi erotik sanmak)